femper inchoantur die deci- Ad Magnif. nifi dicenda ma fexta Decembris,& ha- An. 829. lib. 1. cap. 12. & vocá fit Antiph. O, Ant. 3. g. Orat. ut infra ad Laudes. AD MATUTINUM. in Dom. I. Adventus. Pfalmus, Veníte, 2. Hymn. Prædicta, 188. Pfalmi ut in Pfalterio. IN I. NOCTURNO. Ant. 1. a. Noli timére Sion; non diffolvántur manus tuæ: Dóminus Deus tuus in médio tui fortis, ipfe falvábit. Soph. 3. Ant. 5. a. Erit quafi pa ter habitántibus Jerúfalem, & dómui Juda. If. 22. G cerdotum, fed grandis ruína, fi peccent. Lætámur ad afcénfum; fed timeámus ad lapfum. Non eft tanti gáudii excélfa tenuiffe, quanti mœróris de fublimibus corruiffe. Nec enim folùm pro delictis noftris reddémus ratiónem; fed pro ómnium, quorum abútimur donis, & nequáquam fumus de eórum falúte folliciti. AD VESPERAS. Antiphona, ut in Vef peris Sabbati ante Dominicam I. Adventus, 179. Pfalmi de Sabbato. Capitulum. Gen. 49. Non auferetur etia On auferétur fcep dux de fémore ejus, donec véniat qui mitténdus eft, & ipfe erit expectátio Hymn. Creátor alme, 7. Meménto, 190. Ant. 4. A. Sicut paftor gregem fuum pafcet: in bráchio fuo congregábit agnos, & in finu fuo levábit. If. 40. . Oriétur in diébus ejus pacis. Pf. 71. juftitia, R. Et abundánDe Ifaía Prophéta. Lectio j. Cap. 33. R folemnitatis noftræ : Efpice Sion civitátem óculi tui vidébunt Jerúfalem, habitatiónem opu léntam, tabernáculum, nimis: Confortámini, & num, quod nequáquam trans- L nolite timére: ecce Deus vefter ultiónem addúcet retributiónis, Deus ipfe véniet, & falvábit vos. Tunc aperiéntur óculi cæcórum, & aures furdórum patébunt. Tunc sáliet ficut cervus, claudus; & apérta erit lingua mutórum: quia fciffæ funt in desérto aquæ, & torréntes in folitúdine: & quæ erat árida,erit in stagnum; & sitiens, in fontes aquárum. R. Multiplicábitur ejus impérium, & pacis non erit finis: * Super sólium David, & fuper regnum ejus fedébit: ut confirmet illud, & corróboret in judício & juftitia. y. Dabit illi Dóminus Deus fedem David patris ejus.* Super sólium. If. 9. Luc. 1. Lectio iij. Ætábitur desérta & N. cubilibus, in quibus invia & sultabit folitúdo, & florébit quafi bilium. Gérminans germinábit, & exultábit lætabúnda & laudans. Glória Líbani data eft ei; decor Carméli & Saron: ipfi vidébunt glóriam Dómini, & decórem Dei noftri. Confortáte manus diffolútas, & génua debília roboráte. Dicite pufillá I prits dracones habitu bant, oriétur viror cálami & junci. Et erit ibi sémita & via, & via fancta vocábitur. Non transíbit per eam pollútus, & hæc erit vobis directa via, ita ut ftulti non errent per eam. Non erit ibi, leo,. & mala. béftia non afcéndet per eam, nec inveniétur ibi: & ambulábunt qui liberá ti fúerint. Et redémpti a Dómino converténtur, & vénient in Sion cum laude: & lætitia fempitérna fuper caput eórum; gáudium & lætitiam obtinébunt, & fúgiet dolor & gémitus. * R. Rex unus erit ómnibus imperans; & non erunt ultra duæ gentes, neque polluéntur in idólis fuis. Erunt mihi pópulus, & ego ero eis Deus:* Et † Servus meus David rex fuper eos paftor unus erit ómniu.. Fiet unum ovíle, & unus paftor. Et fervus. Glória. † Servus. Ezech. 37. Joan. 10. IN II. NOCTURNO. -Ant. 7. d. Afsúmam fiHos Ifrael de médio natiónum, & congregábo eos, & dabo fanctificatiónem meam in médio eórum in perpétuum. Ezech. 37. Ant. 5. a. Relinquent gentes idóla fua, & vément in Jerufalem, & inhabitábunt in ea, adorántes Regem Ifrael. Tob. 14. Ant. 2. D. Erit DómiAus Rex fuper omnem ter < bunt eum. Pf. 71. R. Jejúnium décimi erit. #am: in die illa erit Domper virtúti cibus je minus unus, & erit nomen ejus unum. Zach. 14. Benedicéntur in ipfo omnes tribus terræ: R. Omnes gentes magnificá júnium fuit. De absti néntia prodeunt caftæ coL gitatiónes, rationabiles vos luntátes, falubriora consília: & per voluntárias afflictiónes caro concupif mium percipere mereátur.. Quarta igitur & fextâ Fériâ jejuněmus: Sábbato autem apud beátum Petrum Apóftolum páriter vigilémus, cujus fuffragantibus méritis, quæ pófcimus, impetráre pofsí mus, per Dóminum noftrum Jefum Chriftum. R. Bona eft orátio cum jejúnio & eleemofyna; Quóniam † Eleemofyna facit inveníre mifericórdiam & vitam ætérnam. * céntiis moritur, virtútibus fpíritus innovátur. Sed quia non folo jejúnio animárum noftrárum falus acquiritur, jejúnium noftrum mifericórdiis páuperum fuppleámus. Impendámus virtúti, quod fubtráhimus voluptáti. Fiat reféctio páuperis abfti néntia jejunántis. R. Hoc eft jejunium quod elégi dicit Dóminus: Frange efuriénti panem tuum, & egénos vagófque induc. in domum tuam ; * Tunc . Date eleemofynam ; invocábis & Dóminus & ecce ómnia munda funt exáudiet; clamábis, & vobis. * Quóniam. Gló dicet: Ecce adfum. . ria. † Eleemofyna. Tob. Cùm vénerit Filius hómi- 12. Luc. 11. nis, dicet his qui a dextris IN III. NOCTURNO. ejus erunt: Venite benedicti Patris mei, efurivi enim, & dediftis mihi manducáre. Tunc. If. 58. Matth. 25. Lectio vj. Tudeámus viduárum S defenfioni Ant. 4. f. Non dominabúntur Jerúfalem ámpliùs aliéni; fed sérvient Dómino Deo fuo, & Regi fuo, quem fufcitábo eis. Jer. 30. Ant. 1.g. Sedébit pópu pupilló- lus in pulchritúdine pacis, rum utilitáti, lugéntium & in tabernáculis fidúcia, confolatióni, diffidéntium & in réquie opulénta. If paci. Sufcipiátur peregrimus, adjuvétur oppreffus, veftiátur nudus, foveátur ægrótus ut quicunque noftrum de juftis labóribus auctóri bonórum ómnium Deo facrificium hujus pietátis obtúlerit, ab ódem regni cæleftis præ 32. Ant. 3. a. Addent mites in Dómino lætitiam; & fanétificábunt fanctum Ja cob, & Deum Ifrael prædicábunt. If. 29. V. Fílii Sion exúltent in rege fuo; R. Quia beneplácitum eft Dómino IN in pópulo fuo. Pf. 149. Hom. 7. in Evang. §. 1. Joánnis, quando misérant Judæi ad eum: *Non fum ego Chriftus: Non fum Elías: Non fum Prophé ta: Ego vox clamántis in desérto. y. Non eft exaltátum cor meum, neque ambulávi in magnis, neque in mirabilibus fuper me. * Non fum. Joan. . Pf. 130. Lectio viij. §. 2. Oánnes vocem fe effe Enis verbis, Fratres præcedit. Adventum ita rens, vox dícitur; quia per ejus ministérium Patris Verbum ab homíni bus audítur. Qui étiam in desérto clamat : quia derelicte deftitutæque Judææ folátium Redemptóris annúntiat. Quid autem clamet insinuat chariffimi, Joánnis humí- que Dominicum præcúrlitas commendátur, qui -cùm tantæ virtútis effet. ut Chriftus credi potuiffet, elégit sólidè fubsíftere in fe, ne humana opinióne raperétur inániter fuper fe. Nam [ Conféffus eft, & non negávit : & conféffus eft: Quia non fum ego Chriftus. ] Sed quia dixit, [Non fum, ] negávit planè quod non erat, fed non negávit quod erat; ut veritátem loquens ejus membrum fieret, cujus fibi nomen falláciter non ufurpáret. Cùm ergo non vult appétere nomen Chrifti, factus eft membru Chrifti: quia dum infirmitátem fuam ftuduit humiliter agnóf illius celfitúdinem méruit veráciter obtinére. .Hoc eft teftimónium cere cùm fubjungit: [Dirigite viam Dómini, ficut dixit Ifaías Prophéta.] Via Dámini ad cor dirigitur, cùm veritátis fermo humiliter audítur. Via Dómini ad eor dirigitur, cùm ad præcéptum vita præparátur. Unde fcriptum eft: [ Si quis diligit me, fermónem meum fervábit, & Pater meus diliget eum, & ad eum veniémus, & manfiónem apud eum faciémus. 1 |