ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

CANON.

Ex Concilio Reménfi

[ocr errors]

An. 1564. Stat. 8. Atius eft promovendos ad facros Ordines & Eccléfia gubernatiónem diu multúmque antea probáre & exploráre, quàm de témere admiflis poftea pudére & pœnitére. Qua própter, fanctárum Synodórum veftigiis inhæréndo, conabúntur Epifcopi fuos Cléricos gradátim, omni adhibita cautióne, ordináre.

Ad Magnif. Ant. O. Oratio. Excita, quæfu fumus, 220. SABBAT O. Quatuor Temporum. De Ifaía Prophéta. Lectio j Cap. 46. Ecordámini prióris fæculi,quóniam ego fum Deus, & non eft ultra Deus, nec eft similis mei: annuntians ab exórdio noviffimum, & ab inítio quæ necdum facta funt, dicens: Consilium meum ftabit, & omnis volúntas mea fiet: vocans ab oriente avem, & de terra longinqua virum voluntátis meæ. Et locútus fum, & addúcam illud: creávi, & fáciam illud. Audite me duro corde, qui longè eftis a justítia,

Prope feci juftitiam meam,
non elongábitur, & falus
mea non morábitur. Da-
bo in Sion falútem, & in
Ifrael glóriam meam.
R. Jejúnium décimi

216.

a

Lectio ij. Cap. 48. A audice hoc: Non a Ccédite ad me, & princípio in abfcondito lo cútus fum ex témpore antequam fieret, ibi erain: & nunc Dóminus Deus mifit me, & fpiritus ejus Hæc dicit Dóminus Re démptor tuus démptor tuus, Sanctus Ifrael: Ego Dóminus Deus tuus docens te utília, gubernans te in via, quậ ambulas. Utinam attendíffes mandáta mea: facta fuiffet ficut flumen pax tua, & juftitia tua ficut gurgites maris; & fuiffet quafi aréna femen tuum & ftirps úteri tui ut lapilli ejus : non interiffet,, & non fuiffet attritum nor men ejus a fácie mea. E gredímini de Babylóne, fúgite a Chaldæis, in voce exultatiónis annuntiáte : auditum fácite hoc & efférte illud ufque ad extréma terræ. Dicite: Re démit Dóminus fervum fuum Jacob.

217.

. Hoc eft jejúnium

:

Léctio fancti Evangélii fecúndum Marcum. Lectio iij. Cap. I. Nitium Evangelii JeIfu Chrifti, Filii Dei. Sicut fcriptum eft in Ifaia Prophéta: Ecce ego mitto Angelum meum ante fáciem tuam, qui præparábit viam tuam ante te. Et réliqua. Homilia fancti Gregórii Papæ. Homil. 6. in Evang.§.5.6. Uod Græcè Angelus, hoc Latinè nuntius dicitur. Rectè ergo qui nuntiáre fupérnum Júdicem mittitur, Angelus vocátur; ut dignitatem fervet in nómine, quam explet in operatióne. Altum quidem nomen eft; fed vita nómine inférior non eft. Utinam, Fratres charíssimi, non ad judícium noftrum dicámus

Q

quia omnes qui Sacerdótii nómine censentur, Angeli vocántur, Prophéta atteftánte, qui ait: [Lábia Sacerdótis cuftodiunt fciéntiam, & legem requirunt ex ore ejus; quia Angelus

Dómini exercituum eft.] Sed hujus altitúdinem nóminis étiam vos, fi vultis, potéftis meréri. Nam unufquifque veftrûm in quantum súfficit, in quan

tum grátiam fupérnæ afpis ratiónis accépit,fi a pravitáte próximum révocat, fi exhortári ad bene operándum curat fi ætérnum regnum vel fupplicium erránti denuntiat, cùm fanctæ annuntiatiónis verba impéndit, perfectò Angehus exiftit.

R. Fuit Joánnes in desérto baptizans, & prædicans baptifmum pœniténtiæ in remiffiónem peccatórum; * Et baptizabántur ab illo, confiténtes peccáta fua; & † Prædicábat dicens: Venit fórtior me poft me. v. Ipfe eft diréctus divinitus in poeniténtiam gentis. * Et baptizabántur. Glória. † Prædicábat. Marc. 1. Eccli. 49.

Ad Bened. Ant. 8. G. Erat Joánnes vestítus pilis caméli, & zona pellicea circa lumbos ejus; & locáftas & mel filvéstre edébat, & prædicábat, Marc. i.

[blocks in formation]

CANON.

Ex-Concilio Mediolanenfi

[ocr errors]

quarto. 'An. 1576. part. 1. tit. 5. Arochi fidélium charitátem omni religiófo propófito ita præparáre ftudeant, ut Sábbato fub véfperum frequentiffimi ad Eccléfiam (ut piæ confuetudinis fuit convéniant: ubi fanctis précibus, cùm pro facra Ordinatióne, tùm pro his cómmodis, quæ fingulórum annórum revolutione conséquimur, ómnium bonórum largitóri Deo, grátia habeátur, ficut & inftitúta illórum Témporum rátio, & Chriftianæ religiónis cultus depófcit. AD VESPERAS. Antiphona, ut in Velperis Sabbati ante Dominicam I. Adventús, 179. Pfalmi de Sabbato. Capitulum. 11. 59. Imébunt qui ab occidénte, nomen Dómini; & qui ab ortu folis, glóriam ejus; cùm vénerit quafi fluvius violéntus, quem fpíritus Dómini cogit; & vénerit Sion Redémptor. Hymnus. Creátor alme, . Meménto. 190. Ad Magnif. Ant. O. Oratio ut infra ad Laudes.

DOMINICA IV. Adventûs.

AD MATUTINUM. Invit. Dóminum Deum, ut in Dom. I. Adventûs. Pfalmus, Venite, 2. Hymn. Prædicta, 188. Pfalmi ut in Pfalterio. IN I. NOCTURNO. Ant. 8. G. Animæquior efto pópulus Dei, memorábilis Ifrael: Venún dati eftis, non in perdi❤ tiónem. Baruch. 4.

Ant. 4. A. Sicut vidérunt vicína Sion captivitátem veftram,fic videbunt & in celeritáte falútem veftram a Deo. Baruch, 4.

Ant. 5. a. Gaudébitis & exultábitis ufque in fempitérnum; quia ecce ego creo Jerúfalem exultationem, & gaudébo in pópulo meo. If. 65.

V. Ex iniquitáte rédimet ánimas eórum: R. Et ho norábile nomen eórum co

ram illo. P. 71.

De Ifaía Prophéta. Lectio j. Cap. 49. Adite infula, & at

téndite pópuli de longe: Dóminus ab útero vocávit me, de ventre ma tris meæ recordátus eft nóminis mei. Et pofuit os meum quafi gládium acú tum: in umbra inanûs fuæ protéxit me, & pofuit me

ficut fagittam eléctam : in pharetra fua abfcóndit me; & dixit mihi: Servus meus es tu, Ifrael, quia in te gloriábor. Et ego dixi: In vacuum laboravi, fine caufa & vanè fortitúdinem meam consúmpfi: ergo judicium meum cum Domino, & opus meum cum Deo meo. Et nunc dicit Dóminus, formans me ex útero fervum fibi, ut redúcam Jacob ad eum; & Ifrael non congregábitur; & glorificátus fum in oculis Dni, & Deus meus factus eft fortitúdo mea. R. Excutere de púlvere; consurge; fede Jerúfalem folve víncula colli tui, captiva filia Sion; quia hæc dicit Dóminus: Gratis venúndati eftis, & fine argento Redimémini. . Non corruptibilibus auro vel argento, fed pretiofo sanguine Agni immaculáti Chrifti. * Kedimémini. If. 52.1.Petr. 1.

*

Lectio ij.

[ocr errors]

ejus, ad contemptibilem ánimam, ad abominátam gentem, ad fervum dominórum: Reges vidé bunt, & consurgent príncipes, & adorábunt pro pter Dóminum, quia fidélis eft, & Sanctum Ifrael qui elégit te. Hæc dicit Dóminus: In témpore plácito exaudívi te & in die falútis auxiliátus. fum tui: & fervávi te, & dedi te in fedus pópuli: ut fufcitáres terram, & poffidéres hæreditates diffipátas: ut diceres his qui vincti funt: Exite; & his, qui in ténebris : Revelámini. Super vias pafcéntur, & in omnibus planis páfcua eórum. Non esúrient neque sítient, & non percútiet eos æftus & fol; quia miferátor eórum reget eos, & ad fontes. aquárum potábit eos.

#

. Copiófa apud Dóminum redemptio : & Ipfe rédimet Ifrael ex ómnibus iniquitátibus ejus.

[ocr errors]

ET dixit: Parum eft . Deus omnes homines

ut fis mihi fervus ad fufcitándas tribus Jacob, & fæces Ifrael converténdas. Ecce dedi te in lucem géntium, ut fis falus mea ufque ad extrémum terræ. Hæc dicit Dóminus Redémptor Ifrael, fanctus

vult falvos fieri, & ad agnitiónem veritátis ve nire. * Ipfe. Pfal. 129. 1. Tim. 2.

[blocks in formation]

. Rédimet Dóminus ánimas fervórum fuórum: R. Et non delinquent omnes qui fperant in eo. Pf. 33.

de terra Auftráli. Laudáte gentes, quia eft qui ré €œeli, & exúlta terra, ju- dimat & liberet Ifrael. biláte montes laudem; 1. Mach. 4. quia confolátus eft Dóminus pópulum fuum, & páuperum fuórum miferébitur. Et dixit Sion: Dereliquit me Dóminus, & Dóminus oblitus eft mei. Nunquid oblivifci potest múlier infántem fuum, ut non mifereátur filio úteri fui? Et fi illa oblíta fúerit, ego tamen non oblivifcar

tui. Ecce in manibus meis defcripfi te: muri tui coram óculis meis femper. R. Sion, quare moeróre contráheris? Nunquid Rex non eft tibi, aut confiliárius tuus périit? * Liberáberis; rédimet te Dóminus de manu inimicórum tuórum. y. Venit Filius hóminis quærere, & falvum fácere quod perierat. Liberáberis. Glória.* Liberáberis. Mich. 4.

Luc. 19.

IN II. NOCTURNO. Ant. 3. à Quærétur iníquitas Ifrael, & non erit; & peccátum Juda, & non inveniétur Jer. 50.

Ant. 4. A. Obdúcam eis cicatricem & fanitátem, & curábo eos: & revelábo illis deprecatiónem pacis & veritátis. Jer. 33.

Ant. 1. a. Scient omnes

Sermo fancti Fulgéntii
Epifcopi.

Serm. 2. de duplici Natiú
Chrifti. §. 5.
Lectio iv.

atténdite magnitudiDlectiflimi Fratres, nem grátiæ, & agnóf cite quid Deus homini dignátus eft prærogáre. Chriftus enim Dei Filius, de vero Deo Deus verus, & unus cum Patre naturáliter Deus, femper ex feipfo fanctos Angelos pafcit; fed tamen Angé licam natúram Dei Filius non accépit. Ut autem fuam charitátem Deus commendáret in nobis Filius ejus natúram noftram fufcépit ex nobis : & Deus Unigénitus, qui panis eft Angelorum; ut etiam hóminum feipfum fáceret panem, fimul hóminis & ánimam fufcépit & carnem.

R. Ifrael falvátus eft in Dómino falute ætérna : * Non confundémini, & non erubefcétis ufque in

« ÀÌÀü°è¼Ó »