locum nativitátis de Scripturárum teftimónio demonitrátis; præséntiam témporis de cœli & terræ atteftatióne cognófcitis: & tamen ubi ad perfequéndum ánimus Heródis exárfit, ibi ad non credéndum vefter fenfus ob

plorátus & ululátus mul tus: Rachel plorans filios fuos, & nóluit confolári quia non funt. y. Cùm exhalárent ánimas fuas in finu matrum fuárum. * Vox in Rama. Matth. 2. Thren. 2.

Lectio vj.
Mat Chriftus infán-

rántia infántium, quos perfecútor occídit, quàm veftra fciéntia quam in fua perturbatióne consúhuit. Vos noluiftis regnum ejus recípere, cujus éppidum potuiftis. ofténdere. Illi potuérunt pro eo mori, quem nondum póterant confitéri. Itaque Chriftus, ne ullum ei tempus effet abfque miráculo, ante ufum linguæ potestátem verbi tácitus exerébat; & quafi jam diceret: [Sinite párvulos venire tálium eft enim

ad me,

nova

regnum cœlórum, ] gló ia coronábat infántes, & de initiis fuis parvulórum primórdia confecrábat: ut difcerétur néminem hóminum divíni incapácem effe Sacraménti, quando, étiam illa ætas glória effet apta martyrii. R. Adimplétum eft quod dictum eft per Jeremíam Prophétam dicéntem: * Vox in Rama audíta eft,

& ánimo fufcepit & córpore. Amat Chriftus infántiam, humilitátis magiftram, innocéntiæ régulam, manfuetudinis formam. Amat Chriftus infántiam, ad quam majórum dirigit mores ad quam fenum redúcit ætátes; & eos ad fuum inclí— nat exémplum, quos ad regnum fublimat ætérnum..... Ad hanc vos, Dilectiffimi, fimilitúdinem parvulórum, mystérium hodiernæ Feftivitátis inví tat: & hanc vobis humi litátis formam adorátus a Magis Puer Salvátor insínuat; qui ut imitatóribus fuis quid glória paráret, ofténderet; ortus fui témpore éditos martyrio confecrávit : ut in Bethleem ubi Chriftus natus eft, géniti, per communiónem ætátis consórtes fierent paffionis.

R. Hæc dicit Dóminus

Quiéfcat vox tua a plorátu,& óculi tui a lácrymis: *Reverténtur filii ad términos fuos. . Nunc meliórem áppetunt pátriam, id eft, cœleftem. Reverténtur. Glória. * Reverténtur. Jer. 31. Hebr. 11. IN III. NOCTURNO. Ant. 7. a. Módico dolóre fuftentáto, fub teftaménto ætérnæ vitæ effécti funt. 2. Machab. 7.

Ant. 8. G. Non inquina vérunt veftiménta fua,ambulábunt mecum in albis quia digni funt. Apoc. 3. Ant. 1. g. Dealbavérunt ftolas fuas in sánguine Agni; ídeo funt ante thronum Dei. Apoc. 7. . Deus nofter miferétur, R. Cuftodiens párvulos Dóminus. Pf. 114. Lectio fancti Evangélii fecúndum Matthæum. Lectio vij. Cap. 2. I Nillo témpore; Heródes videns quoniã illúfus effet a Magis,irátus eft valde ; & mittens occidit omnes púeros, qui erant in Béthleem, & in ómnibus finibus ejus. Et réliqua. Homilia fancti Joánnis Chrysóftomi. Homil. 9. in Matth. Edit. Bened. §. 1. CHeródem irafci, fed Ertè non oportébat

pótiùs timére & cómprimi, atque intelligere fe rem tentáre, quam non poffet perficere. At ille non coercétur. Quando enim improbus ánimus & infanábilis eft, nulli cedita Deo concéffæ medicinæ. Vide igitur illum prióribus infifténtem, & cædem cædi jungéntem, atque per præcipitia úndique ruéntem. Nam quasi a quodam iræ invidiæque dæmone pércitus, nulla ratióne frenátur ; fed contra ipfam furit natúram irámque quam contra Magos fibi illudéntes concéperat, contra insóntes púeros exónerat; símile facinus in Palæstína aggréffus ei, quod olim in Ægypto perpetrátum fuerat.

. Plácita erat Deo ánima illórum: propter hoc *Properávit edúcere illos de médio iniquitátum;quóniam grátia Dei, & mifericórdia eft in fanctos ejus, & refpéctus ejus in eléctos illius. . Ut ofténderet divitias glóriæ fuæ in vafa mifericordiæ, quæ præparávit in glóriam. * Properávit. Sap. 4. Rom. 9. Lectio viij. §. 1. circa fin. ô es? Non noveras, divinuma CM, Heródes, a Magis illúfus irátus.

effe partum ? Annon tu príncipes Sacerdótum advocáveras? Annon Scribas congregáveras? Annon vocati illi Prophétam, qui hæc olim prænuntiáverat ad tribunal tuum adduxérunt? Annon vidifti vétera novis confonáre? Annon audifti fteltam his miniftraviffe ?.... Cur non ex his ómnibus tecum reputáfti, non ex Magórum fraude hæc eveniffe, fed divína virtúte ómnia, ut par erat, providénte? Etiámfi verò illúfus fuifti a Magis, quid illud ad púeros, qui nihil te læferant?

R. Hi empti funt ex hominibus primitiæ Deo & Agno, & in ore eórum non eft invéntum mendácium; fine mácula * Sunt ante thronum Dei. . Hæréditas immaculatórum in ætérnum erit. * Sunt. Apoc. 14. Pf. 36. Lectio ix. §. 3. Tunc implétum eft

quod dictum eft per Jeremíam Prophétain dicéntem: Vox in Rama audíta eft, plorátus, & fletus & ululátus multus: Rachel plorans filios fuos, & nóluit confolári, quia non funt.] Quóniam enim auditórem replévit horró

&

re, hac violénta, crude
líffima & iniqua cæde
narráta, ipfum confolá-
tur: docens, hæc non
ídeo accidiffe, quòd Deus
nec poffet impedire, nec
prævidiffet; fed eum hæc
& futúra noviffe, & præ-
nuntiáffe per Prophétam.
Ne ítaque turbéris
cóncidas in providén-
tiam ejus ineffábilem res-
píciens, quam tum ex iis
quæ operátur, tum ex iis
quæ permittit, vidére eft.
R. Vidi; & ecce Agnus
ftabat fupra montem Sion,
& cum eo centum quadra-
ginta quátuor millia ha-
Béntes nomen ejus, &
nomen Patris ejus fcrip-
tum in frontibus fuis: *Et
† Cantábant quafi cánti-
cum novum. . Ex ore
infántium & lacténtium
(Dómine,) perfecifti
laudem propter inimicos
tuos. *Et cantábant. Gló-
ria. † Cantábant. Apac
14. Pf. 8.

Te Deum.
AD LAUDES.
Pfalmi de Feria.
Antiphona, 7. toni. c.

Um

Cum cogitárent juftó

rum occidere infántes; uno liberáto,fufcépta eft a pópulo sánitas. Sap. 18. Ant. 3. a. Púeri tui, tanquam agni exultavérunt,

magnificántes te, Dómine, qui liberáfti illos. Sap.

19.

runt,

Ant. 2. D. DecantavéDómine nomen fanctum tuum; & victrícem manum tuam laudavérunt páriter. Sap. 10. Super Canticum, Juftórum ánimæ, de Communi plurium Martyrum, xix.

Ant.1.a. Vifi funt óculis infipiéntium mori,& æftimáta eft afflictio éxitus illórum; illi autem funt in pace. Sap. 3.

Ant. 8. G. Lætitia fempitérna fuper caput eórum: gaudium & lætitiam obtinebunt. If. 35. Capitulum. Jer. 31. Onvértam luctum eó rum in gáudium, dicit Dóminus, & confolábor eos, & lætificábo a dolóre fuo.

Hymnus.
Os prima Chrifti

víctima

Hoftis neci quos dévovet;

Matrum finu vix éditi
Palmis cadéndo lúditis.
MOLLES in agnos ceu
lupus,
Amens tyrannus îrruit î
Et fperat ipfum pública
In ftrage Chriftum tollere.
CUNA repléntur sán-
guine;

Sed in Deum fruftra furit:

Unum petit tot mortibus, Mortes tot unus éffugit. SIC ftulta regis ímpii Edicta quondam fúgerat Chrifti figúram præferens Mofes,redémptor cívium. MATRES, querélis pár cite :

Quid rapta fletis pignora? Agnum falútis óbfidem Denfo fequúntur ágmine. Qui natus es de Vírgi

ne

Jefu, tibi fit glória, Cum Patre & almo Spí ritu,

In fempitérna fæcula. Amen. V. Salvávit eos Dómi nus de manu odiéntium. R. Et redémit eos de manu inimíci. Pf. 105.

Ad Bened. Ant. 1. J. Hi funt qui cum mulieribus non funt coinquináti, virgines enim funt. Hi fe quúntur agnum quocúnque íerit. Apoc. 14. Oratio. D die præcónium InnoEus, cujus hodierna

céntes Mártyres non loquéndo, fed moriéndo conféffi funt,ómnia in nobis vitiórum mala mortifica; ut fidem tuam, quam lingua noftra loquitur étiam móribus vita fateátur; Per Dóminum nof trum.