fecit cœlum & terram bis tuæ Ifrael. Pfalmus. Venite. pag. 2. Ant. Sive vigilémus, five Veníte,adorémus.Pf.122. dormiámus, fimul cum Chrifto vivámus.1.Thef.5. V. Dóminus vobifcum; R. Et cum fpíritu tuo. Orémus. Ifita, quæfumus, Dómine, habitatiónem noftram,& omnes insídias inimíci ab ea longè repelle: Angeli tui fanéti hábitent in ea, qui nos in pace cuftódiant, & benedictio tua fit fuper nos femper ; Per Dóminum noftrum, &c. . Dóminus vobifcum; R.Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. Deinde fubmiffiori voce dicitur, Grátia Dómini noftri Jefu Chrifti, & cháritas Dei,& communicátio fancti Spíritus fit cum ómnibus vobis. R. Amen. 2. Cor. 13. Poftea dicitur una ex Antiphonis de B. Maria V.pro tempore.Extant poft Completorium Sabbati.Tum fubjungitur Fidélium ánimæ,&c. Ac tandem dicitur fecretò, Pater, Ave, Credo. FERIA SECUNDA Q Deus, Tu magna coeli lumina, Tu noctis umbras & diem, Terræque tractus & maris Imménfus ipfe cóntines. Ur tempus incoeptum Auat, Te velle, te loqui fat eft: Virtus ab ætérno latens Expándet inclúfas opes. UBImerum fubest nihil, Creare non tibi labor : Quodcunque mente cóncipis, Vis effe? Jam factum vides. EXTENDE ludens déx Tibi, Pater, cum Filio, Almo fimul cum Spíritu, Sit fumma laus in fæcula. Amen. In Feriis & aliis Officiis trium Lectionum, novem Pfalmipofiti ad fingulas Ferias, dicuntur pro unico Nocturno. In officiis autem 1 novem Lectionum dicantur ter * quàm admirábile est nomen tuum in univérfa terra ! üidem Pfalmifub novem Antiphonis de proprio vel de Pfalmus 32. Xultáte jufti in Dó collaudátio. Confitémini Dómino in cithara: in pfaltério decem chordárum psállite illi. Cantáte ei cánticum novum: *benè psállite ei in vociferatióne. Quia rectum eft verbum Domini,* & ómnia ópera ejus in fide. Diligit mifericórdiam & judícium : * mifericórdia Dómini plena eft terra. Verbo Dómini cœli firmáti funt ;* & fpiritu oris ejus omnis virtus eórum. Cóngregans ficut in utre aquas maris: thesauris abyffos. ponens in Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveántur omnes inhabi→ tántes orbem. Quóniam ipfe dixit, & facta funt :* ipfe mandávit & creáta funt. Dóminus diffipat consília géntium:* réprobat autem cogitatiónes populorum, & réprobat consília príncipum. * Consilium autem Dómini in ætérnum manet : cogitatiónes cordis ejus in generatiónem & genera tiónem. Divifio Pfalmi 32. Eáta gens, cujus eft Dóminus Deus ejus;* pópulus, quem elégit in hæreditátem fibi. Ant. Admirábile eft nomen tuum, Dómine, in univérfa terra. IN II. NOCTURNO. Ant. 7. d. Initio. Pfalmus 101. De cœlo refpexit Dómi- Domine, exáudi ora tiónem meam: * & nus: * vidit omnes filios clamor meus ad te véniat. hóminum. De præparáto habitáculo fuo,refpéxit fuper omnes qui hábitant terram. Qui finxit fingillatim corda eórum * : qui intélligit ómnia ópera eórum. Non falvátur rex per multam virtútem; *& gigas non falvábitur in multitúdine virtútis fuæ. Fallax equus ad falútem:* in abundantia autem virtútis fuæ non falvábitur. Ecce óculi Dómini fuper metuéntes eum; * & in eis qui fperant fuper mifericórdia ejus; Ut éruat a morte ánimas eorum, * & alat eos in fame. Anima noftra súftinet Dóminum ;* quónia adjútor & protéctor nofter eft. Quia in eo lætábitur cor noftrum ; * & in nómine fanéto ejus fperávimus. Fiat mifericórdia tua * Non avértas fáciem tuam a me: in quacunque die tribulor, inclina ad me au Totâ die exprobrábant mihi inimíci mei; * & qui laudábant me, advérfum me jurábant. Quia cínerem tanquam Dómine, fuper nos; * panem manducábam ; * & quemádmodum fperávi- potum meum cum fleta mus in te mifcébam, A fácie iræ & indigna- dem ejus in Jerúfalem; tiónis tuæ ; * quia élevans allisífti me. Dies mei ficut umbra declinavérunt : * & ego ficut fenum árui. * In conveniéndo pópulos in unum, & reges, ut sérviant Dómino. Refpóndit ei in via virtútis fuæ: Paucitátem diérum meórum núntia mihi. Ne révoces me in dimídio diérum meórum: genein generatiónem & genera Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * & memoriále tuum in ratiónem& generationem. Divifio Pfalmi 101. TU U exúrgens miferéberis Sion; quia tempus miferéndi ejus, quia venit tempus. Quóniam placuérunt fervis tuis lápides ejus;* & terræ ejus miferebúntur. Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * & omnes reges terræ gló riam tuam, Quia ædificávit Dóminus Sion; * & vidébitur in glória fua. Refpéxit în oratiónem humilium; & non fprevit precem eórum. popu Scribántur hæc in generatióne áltera: * & lus qui creábitur laudabit Dóminum; IN tiónem anni tui. Ant. Inítio tu, Dómine, terram fundáfti, & ópera mánuum tuárum funt cæli. IN III. NOCTURNO. Ant. 6. F. Quàm ma gnificáta funt. Pfalmus 103 Enedic ánima mea Deus meus, magnificátus Confeffionem & decórem induífti; * amictus lúmine ficut veftiménto Extendens cœlum ficut pellem; * qui tegis aquis fuperióra ejus : Qui ponis nubem afcénfum tuum; * qui ambulas fuper pennas ventórum : Qui facis Angelos tuos fpiritus; + & miniftros tuos ignem uréntem. Qui fundáfti terram fuper ftabilitátem suam: * non inclinábitur in fæculum fæculi. Abyffus, ficut veftiméntum amictus ejus: * fuper montes ftabunt Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidábunt. * aquæ. Divifio Pfalmi 103. Scéndunt montes, & Fecit lunamin témpora:* fol cognóvit occáfum fuu. Pofuifti ténebras, & * in ipfa A defcendunt campi, in facta eft nox: locum quem fundáfti eis. Términum pofuifti,quem non tranfgredientur : * neque converténtur operire terram. Qui emíttis fontes in convállibus: *inter médium móntium pertransibunt aquæ. Potábunt omnes béftiæ agri; expectábunt ónagri in fiti fua: Super ea volucres cœli habitábunt; * de médio petrárum dabunt voces. Rigans montes de fuperióribus fuis: * de fructu operum tuórum satiábitur terra; pertransíbunt omnes bés-tiæ filvæ; Cátuli leónum rugiéntes ut rápiant, * & quærant a Deo efcam fibi. Ortus eft fol, & congregáti funt ; * & in cubílibus fuis collocabuntur. Exibit homo ad opus fuum,*& ad operatiónem fuam ufque ad vefperum. Altera Divifio Pfalmi 103. Uàm magnificáta funt Qópera tua, Dómine! Omniain fapiéntia fecifti: * impléta eft terra poffeffióne tuâ. Hoc mare magnum, & fpatiofum mánibus:* illic |