Intentánfque truces luminibus minas, Omnes peftifero pólluit hálitu, Virus lethíferu vomens. HÆRENS inde tenax vif céribus malum Fædam progéniem cum pátribus necat. Quæ monftrum nova vis fórtior ópprimet, Infándum caput átterens ? UNAM tanta manet glória Virginem. Victrix illa premit colla ferócia, Exultáníque fuper terga terit pede; Nec jam dira nocet lues. PATRI máxima laus, máxima Fílio Sit par, alme, tibi glória, qui Ambrofio, Ant. Qui docti fúerint, . Præceptum, xxxv. Oratio, ut fupra. Deinde de Feria Adven Tu mox quanta Deo dona repéndes! Natum concipies fponfa paréntis ; Verbi mater eris, péctore templum Quæ jam Spirítui, Virgo miniftras. SIT laus fumma Patri, fummáque Nato: Compar Spirítui glória fancto: Quos in corde foves Vírginis æftus, Noftris, alme Deus, córdibus affla. Amen. Pfalmi de Officio parvo, xcvij. IN I. NOCTURNO. Ant. 1. a. Hæc eft domus Dei: talis effe debet ut in cunétis regiónibus nominétur. 1. Paral. 22. Ant. 3. c. Opus grande eft, neque enim hómini præparátur habitátio, fed Deo. 1. Paral. 29. Ant. 2. D. Glória Dómini implévit (Tabernáculum teftimonii. ) Exod. 40. . Hæc réquies mea in fæculum fæculi: R. Hic habitábo, quóniam elégi eam. Pf. 131. Lectiones de Scriptura oc currente. Poft 1. Lect. R. Venite ad Sanctuárium (Dómi ni,)* Quod fanctificávit in ætérnum. . Ecce Tabernáculum Dei cum hominibus. Quod. 2. Paral. 30. Apoc. 21. * Poft 2. Lect. R. Sanctifcávit Tabernáculum fuum Altiffimus:* Deus in médio ejus; non commovébitur. . Implétum eft a Majeftáte Dei, & de virtúte ejus. * Deus. Pf. 45. Apoc. 15. Poft 3. Lect. R. Elégit Dóminus (eam,) * Elégit eam in habitatiónem fibi. Crefcit in Templum fanctum in Dómimino in habitáculum Dei in Spíritu. Dei in Spíritu. * Elégit. Glória. *Elégit. Pf. 131. Ephef. 2. IN II. NOCTURNO. Ant. 6. F. Benedicta es tu, Fília, a Dómino Deo excélfo, præ ómnibus muliéribus fuper terram. Judith. 13. Ant. 8. G. Dóminus fáciens & formans te, ab útero auxiliátor tuus. . Ex libro fancti Auguftini Epifcopi. De natura & gratia, contra Pelagianos. c. 36. Lectio iv. C Um de peccátis ágitur, de Sancta Virgine María, propter honórem Dómini, nullam prorsùs habére volo quæftiónem; inde enim scimus, quòd ei plus grátiæ collátum fúerit, ad vincéndum omni ex parte peccátum, quòd concípere, ac párere méruit eum, quem conftat nullum habuiffe peccátum. Hac ergo Virgine excépta, fi omnes illos fanctos & fanctas, qui in fcriptúris fanctis non modò non peccáffe, verùm étiam juftè vixiffe referuntur; cùm hic víverent, congregáre pofsémus ; & interrogáre utrum effent fine peccáto, quid fuiffe refponsúros putámus? Quantálibet fuerit in hoc córpore excelléntia fanctitátis, fi hoc interrogári potuiffent, una voce clamáffent illud quod ait Joánnes Apóftolus: Si dixérimus quia peccátum non habémus, nofípfos fedúcimus, & véritas in nobis non eft. R. Quàm pulchri funt greffus tui, Fília Prínci pis! * Quàm pulchra es & quàm decóra, Charíffima, in delíciis! . Ave, (María) grátia pleDóminus tecum. na Uamvis de mundíffima Virgine Filius Dei veriffimè concéptus fit non tamen hoc ea neceffitáte factum eft, quafi de peccatrice parénte, jufta proles rationabiliter generári per hujúfmodi propagatiónem nequíret: Sed quia decébat, ut illíus hóminis Concéptio de Matre puriffima fieret. Nem pe decens erat, ut ea puritáte quâ major fub Deo nequit intélligi, Virgo illa nitéret, cui Deus Pater únicum Filium fuum, quem de corde fuo æquálem fibi génitum; tanquam feipfum diligébat, ita dare difponébat, ut naturáliter effet unus idémque commúnis Dei' Patris, & Virginis Filius: & quam ipfe Filius fubftantiáliter fácere fibi Matrem eligébat, & de qua Spíritus fanctus volébat, & operatúrus erat, ut conciperétur & nafcerétur difpérfit fupérbos mente * ille de quo procedébat. * Serm. 10. in Nat. Domi- cordis fui.* Per te. Glória. * Perte. Judith. 13. Luc. 1. IN III. NOCTURNO. Ant. 2. D. Ego dilécto meo & diléctus meus mihi qui páfcitur inter lília. Cant. 6. Ant. 5. a. Fructificávi fuavitátem odóris : & flores mei fructus honóris & honestátis. Eccli. 24. Ant. 4. E. Dóminus interfécit in manu mea hof Emine Abrahae ac de tem populi fui. Judith. radice Jeffe per prophéticas voces & per myftica figna promiflæ, denuntiatur ab Archángelo, fine damno pudoris beáta fe 13. .Adjuvábit eam Deus, filii Abraham. Abraham cúnditas, facram virgini-fu Chrifti filii David, tátem nec conceptu violatúra nec partu. Superveniénte quippe Spiritu fancto, & Altiffimi obumbránte virtúte, incommutábile Dei Verbum de incontamináto córpore hábitum fibi humánæ carnis affumpfit, quæ & nullum contágium de concupifcéntia carnis tráheret, & nihil eórum quæ ad ánimæ corporifque natúram pértinent, non habéret. R. Benedixit te Dóminus in virtúte fua, quia * Per te ad nihilum redégit inimícos noftros. y. Fecit poténtiam in bráchio fuo: ineffábilem inenarrábi lem,incomprehensibilem, Patri æquálem, ex muliere nafcidignátum effe, avófque habére Davídem & Abrahámum. Et quid dico Davídem & Abrahámú ? nam quod horribilius, étiam mulieres iftas meretríces, (uxórem Uríæ & Thamar & Ruth.) Hæc áudiens, ánimum érige, & nihil vile fufpicéris. . Gaudens gaudébo in R. Dómino, & exultábit ánima mea in Deo meo; Quia induit me veftiméntis falútis, & induménto juftitiæ circumdedit me. .Exultávit spíritus meus in Deo falutári meo. Quia. If. 61. Luc. 1. Lectio viij. * Llud máximě miráre, Fecit. Luc. 1. Pf. 65. Cum igitur audis Fi lium Dei filium effe Davídis & Abrahæ, dubitáre jam défine, te fi lium Adæ filium Dei futúrum effe. Neque enim fruftra & incáffum feípfum ita humiliáffet, nifi nos exaltatúrus effet. Natus eft enim fecúndum carnem, ut tu nasceréris fecúndum fpiritum: natus I quòd Filius, & genuí- ett ex muliere, ut tu desi nus Filius Dei fine princípio exifténtis, fe filium Davidis audire paffus fit, ut te fáceret Dei filium: paffus eft se patrem habére fervum, ut tibi fervo patrem fáceret Dóminu. Vides ftatim a princípio quænam fint evangélia? Quòd fi de tuis dúbitas; ab iis quæ ad ipfum fpectant, hæc ut credas,inducáris. Longè enim difficilius eft, quantùm ad humánum intellectum pérti net, Deum hóminem fieri, quàm hóminem Dei filium effe. R. Beátam me dicent omnes generatiónes; quia * Fecit mihi magna, qui potens eft. . Venite, audíte, & narrábo, omnés qui timétis Deum; quanta fecit ánimæ meæ. neres filius effe mulieris. Ideóque duplex generátio fuit, & quæ símilis noftræ effet, & quæ noftram exfuperáret. Etenim ex muliere nafci nobis cómpetit: nafci autem non ex sánguine, non ex voluntáte viri & carnis, fed ex Spíritu fanéto, generatiónem nos exfuperántem & futúram prænuntiat, quæ ex Spíritu nobis concedénda erat. R. Laudáte Dóminum Deum noftrum, qui* In me aneilla fua adimplévit mifericórdia fuam, quam promifit dómui Ifrael. y. Sufcépit Ifrael púerum fuum, recordátus mifericór diæ fuæ ; ficut locútus eft ad patres noftros. * In me. Glória.*In me. Judith. 13. Luc. 1. Te Deum. |