Glória. R. Juftus. P. 81. . Dabis eum, Dómine, in benedi&tiónem in fæculum fæculi. R. Lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo. Pf. 20. Oratio, Omnipotens, ut fupra ad Laudes, & dicitur ad Sextam & Nonam. AD SEXTAM. Ant. In vita fua. bitábis in eis. * Qui. Glória. R. Læténtur. Pf. 5. V. Mirábilis Deus in fanctis fuis. R. Ipfe dabit virtútem & fortitúdinem plebi fuæ. Pf. 67. AD II. VESPERAS. HFc dicit Dóminus: Prótegam urbem hanc & falvábo eam propter me, & propter fervum meum. Hymnus. riis virtútibus & Spiritûs URNAM depófiti cór fancti diftributiónibus fecúndum fuam voluntátem. R.br. Venite * Et vidéte ópera Dómini. R.Venite. . Quæ pófuit prodigia fuper terram. * Et vidéte. Glória. R. Veníte. Pf.45. V. Confiteántur Dómino mifericórdiæ ejus; R. Et mirabilia ejus filiis hóminum. Pf. 106. · AD NONA M. Ant. Concurrébat. Capitulum. A&. 8. Ntendébant turbæ vidéntes figna quæ facié bat; multi enim paralytici & claudi curáti funt: factum eft ergo gaudium magnum in civitáte. R.br. Læténtur omnes* Qui fperant in te Dómine. . Læténtur. ætérnum exultábunt & ha . In poris hófpitam Certátim lábiis tangite,cí vitas; Illic prifca Patris fpirat tyr, & immolat Truncum corpus adhuc; non fat Apóftolo Unâ morte mori: jugis at hóftia Chrifto júngitur hóstiæ. HIC nos afsiduus præco Quam fudóre fibi, quam fibi sánguine Palmam quæsierit, fcíli cet ótio Nos fperémus inútili ? FERRO posse mori fi modo non datur, Caftis poffe datur vívere móribus: DIE X V. Hoftem quid ftólidi quæ- tinent Spreto fúnere, Mártyres. Amen. Oculi Dómini fuper juftos, R. Et aures ejus in preces eórum. Pf. 33. Ad Magnif. Ant. 6. F. Hic eft fratrum amátor & pópuli, hic eft qui multùm orat pro pópulo & univérfa civitáte. 2.Mach.15. IN II. NOCTURNO. Ex S. Hier. lib. de Script. Ilárius Pictávis in Oratio, Omnipotens, HGallia Aquitánica nó ut fupra ad Laudes. Orat. ut infra ad Laudes. Deinde de S. Felice, Presb, & Confeffore Chrifti. Ant. Qui confitébitur me coram hominibus confitebor & ego eum coram Patre meo qui in coelis eft. Matt. 10. . Dóminus mihi adjútor. R. Non timébo quid fáciat mihi homo. Pfal. bili génere natus, ætáte jam provéctâ,in Cathólica fanctiffimæ & confubftantiális Trinitátis fide renátus, hanc ita dídicit, ita exinde ténuit, ut áliter crédere fe nec poffe, nec velle conftanter afséreret. Is étiam laicus a Catholicæ Religiónis hóftibus abhórruit. Eléctus Pictavórum Epifcopus, quo témpore terróribus, bonórum fpoliatióne & omni crudelitáte Conftantius Cathólicos vexábat, nifi ad Ariánas partes transirent, Hilárius tanquam firmiffimum murum Ariánis fe fórtiter opA a iij pófuit, & a Saturníni Arelatenfis Ursátii & Valéntis communióne fe unà cum Gallicánis Epifcopis fejúnxit. Ejúfdem Saturníní ártibus e Biterrénfi conventiculo in Phrygiam relegátus eft; ubi duódecim de Trinitáte libros édidit. Q Lectio v. cu Orientálibus Epifcopis advocátus, ibíque inter- tem ácriùs perftringens P quéntibus intra Gál- fcripfit libros, inoffénfo poffe pede decúrri, auctor eft fanétus Hierónymus: qui & teftátur tantum virum tempóribus fuis difertiflimum, & confeffionis fuæ mérito, & vitæ indúftriâ, & eloquéntiæ claritáte, ubi cúnque Romanórum nomen eft, prædicári. IN III. NOCTURNO. Léctio fancti Evangélii fecúndum Joánnem. Lectio vij. Cap. 10. IN illo témpore; Cir cumdedérunt (Jefum Judæi, & dicébant ei: Quoúfque ánimam nof tram tollis? fi tu es Chriftus, dic nobis palam. Refpóndit eis Jefus : Loquor vobis, & non créditis. Et réliqua. Homília fancti Hilárii De Trinitate, lib. 3. §. 4. Filius lumen. Ex iis ergo quæ in Patre, funt ea in quibus eft Filius; id eft, ex toto Patre totus Filius natus eft:non aliúnde, quia nihil antequart Filius: non ex nihilo,quia ex Deo Filius: non in parte, quia plenitúdo Dei tátis in Filio: neque in alí quibus, quia in ómnibus. Lectio viij. §. 23. Udis: [ Ego & Pater unum fumus. Quid difcindis & diftrahis Fí lium a Patre? Unum funt: fcilicet is qui eft, nihil habens quod non fit étiam in eo a quo eft. Cùm audis Fílium dicéntem: [Ego & Pater unum fumus ;1 Persónis rem accómmo da, gignénti & génito profeffionis fuæ permitte fen téntiam. * Sint unum ut funt, qui génuit & génitus eft. Cur naturam exclúdis? cur veritátem qui Ptus Filius, & ingéniti intérimis? Audis: [Pater accépit a Patre & est némini recéntis látebræ Dei forma, & imágo fubftántiæ ejus. Lectio ix. de S. Felice. Ex Operibus S. Paulini Nolani, in carm. Natalit. de S. Felice, 3. 4. & 5. Elix, Présbyter Nolánus, a Máximo Epifcopo, qui declinándæ perfecutiónis causâ, juxta Dómini præceptum fecéfferat, pafcéndi gregis cura ad tempus accepit. Quo múnere dum fungitur, ab iis qui Pontíficem quærébant, conjicitur in cárcerem: fed ab Angelo edúctus, Máximum in monte latitántem adit, exánimem penè & humi jacéntem érigit, uvâ divinitus repértâ refocillat, revectúmque húmeris comméndat ánui quæ fola ex Præfulis famulítio fupérerat. Felix domum reverfus, in ea látuit donec pax Eccléfiæ redderétur. Exórtâ rurfus perfecutióne, ab iis étiam qui eum quærébant ad necem concionan témque audiébant & alloquebántur, agnófci non pótuit, atque inter díru fufpicio relicta fit. In ficca deinde ciftérna fex menfes delitefcéntem Chriftus miniftério cujúfdam mulieris mirabiliter pavit. Finítâ tandem perfecutióne, oblátum fibi post Máximi mortem Epifcopátum conftánter recúfans, obtinuit ut Quinto deferrétur, qui feptem ante fe diébus Présbyter fúerat ordinátus. Quintus dignitáte major Felícem ut fanctitáte potiórem femper obfervavit, eíque prædicándi munus injunxit. Cæterum Felix paupertátem exímiè cóluit: nec prædia amplíffima in perfecutióne profcripta voluit repétere ; fed tribus terræ jugéribus, iífque conductis, & hórtulo próprii juris conténtus, labóre mánuum victum quærébat, parte fructuum paupéribus erogátâ. Tot virtútibus insignis migrávit in coelum ejúfque fepúlcrum crebris nobilitátum eft miráculis. Oratio. tos parietes per anguftum præfta, quæfumus, ingreffus eft aditum,quem repénte ex rúdere córruens agger præclúfit; & aránea fic telis obtéxit, ut omnipotens Deus, ut excelléntiam Verbi tui qua beátus Hilárius afséruit & convenienter intellígere valeámus, & veráciter 2 |