lumen ejus. Quia tu poffedífti renes meos;* fufcepifti me de útero matris meæ. Ant. Tu formásti me, & pofuifti fuper me ma num tuam. Ant. 6. F. Mirabilia. Divifio Pfalmi 138. Onfitebor tibi quia terribiliter magnificátus es: * mirabilia ópera tua & ánima mea cognófcit nimis. Non eft occultátum os meum a te, quod fecifti in occulto; & fubftantia mea in inferióribus terræ. Imperfectum meum vidérunt óculi tui; & in libro tuo omnes scribéntur: * dies formabúntur, & nemo in eis. Mihi autem nimis honorificáti funt amici tui, Deus;* nimis confortátus eft principátus eórum. Dinumerábo eos & fuper arénam multiplicabúntur : exfurréxi & adhuc fum tecum. Si occíderis, Deus,peccatóres;* viri sánguinum declináte a me ; Quia dicitis in cogitatióne: * Accípient in vanitáte civitátes tuas. Nonne qui odérunt te Dómine, óderam ; fuper inimicos tuos tabef & cébam ? Et vide fi via iniquitátis in me eft;* & deduc me in via ætérna. Ant. Mirabilia ópera tua, & ánima mea cognófcit nimis. Ant. 3. c. Dómine. Pfalmus 143. B Deus meus,qui docet Enedictus Dóminus * manus meas ad prælium,' & dígitos meos ad bellum. Mifericórdia mea & refúgium meum; * fufcéptor meus & liberátor meus. Protéctor meus, & in ipfo fperávi; ipfo fperávi;* qui fubdit pópulum meum fub me. Dómine,quid eft homo, quia innotuifti ei? * aut filius hóminis, quia réputas eum? Homo vanitáti símilis factus eft;* dies ejus ficut umbra prætereunt. Dómine, inclína cælos tuos & defcende: *tange montes, & fumigábunt. Fúlgura corufcatiónem, & diffipábis eos: * emitte fagittas tuas, & conturbábis eos. Emitte manum tuam de alto, éripe me; & libera me de aquis multis,* de manu filiórum alienórum, Quorum os locútum eft vanitátem ; * & déxtera eórum,déxtera iniquitátis. Ant. Dómine, quid eft homo, quia innotuifti ei? clamor in platéis eórum. Beátum dixérunt pópulum cui hæc funt: beátus pópulus,cujus Dóminus Deus ejus. Ant. Beátus pópulus cujus Dóminus Deus ejus. Capitulum. Judith 16. aut filius hóminis, quia A Donai; Dómine,ma réputas eum? Ant. 1. a. Beátus. Divifio Pfalmi 143. * gnus es tu:tibi sérviet omnis creatúra tua, quia dixifti & facta funt, misífti Spíritum tuum, & creata funt. . Deo grátias. Eo canéntes psállite: ritu in pfaltério decachórdo DQuicumque dulci fpís pfalfam tibi, Qui das falútem régibus; * qui redemifti David fervum tuum de gládio maligno, éripe me. Et érue me de manu filiórum alienórum, quorum os locútum eft vanitátem ;*& déxtera eórum déxtera iniquitátis: Quorum filii ficut novéllæ plantatiónes * in juventúte fua. Vitális auræ véfcimur, PARENT jubénti sidera, Amen. V. Sit glória Dómini in fæculum: R. Lætábitur Dóminus in opéribus fuis. Pf. 103. Ad Magnif. Ant. 5. C. Vidit Deus cuncta quæ fécerat, & erant valde bona. Gen. 1. Preces, fi dicenda fint, habentur poft Laudes hujus Feria, pag. 45. Oratio de Dominica præcedenti, nifi propria affignetur, & fic in fequentibus Feriis. Si facienda fii Commemoratio alicujus Fefti occurrentis, fit hoc loco. Deinde fiunt Commemorationes communes, fi faciendæ fint. COMMEMORATIONES communes, feu Suffragia de San&tis, dicuntur in fine Vefperarum ab Octava Epiphania ufque ad Feriam IV. Cinerum exclufivè, & a Feria II. poft Dominicam SS. Trinitatis ufque ad Dominicam I. Adventús. Fiunt autem dicta Commemorationes in Feriis & Feftis fimplicibus tantùm. De Patrone, feu. Tisulari cujuflibet Ecclefia, fiet Commemoratio fuo loco, fecundum ejus dignitatem. Commemoratio fequens fit tantùm in Officio Feriali. De S. Cruce. Ant. Mihi abfit gloriári nifi in Cruce Dómini noftri Jefu Chrifti. Galat. 6. .In Deo falutáre meũ . Et glória mea. Pf. 61. Orémus.. Erpétuâ nos, quæfu mus Dómine, pace cuftódi, quos per lignum: fan&tæ Crucis redímere dignátus es, Salvátor mundi, Qui vivis. De Beata Maria Virgine. Ant. Beátam me dicent omnes generatiónes, quia fecit mihi magna qui potens eft, & fan&tum namen ejus. Luc. 1. V. Vultum tuum depre cabúntur . Omnes dívites plebis. Pl. 44: F Orémus.. Amulórum tuórum, quæfumus Dómine, delictisignófce; ut qui tibia placére de áctibus noftris non valémus, Genitricis Filii tui Dómini noftris interceffióne falvémur Per eundem Chriftum. De S. Joanne Baptifta. Ant. Joánnes teftimónium perhibuit veritáti :: ille erat lucérna ardens &¬¬ lucens. Joan. 5. V. Loquébar de tefti- conterétur. P. 31. móniis tuis in conspéctu regum, R. Et non confundébar. Pf. 118. Orémus. Erpétuis nos, quæfumus Dómine, fancti Joánnis Baptiftæ tuére præsidiis; & quantò fragilióres fumus, tantò magis necefsáriis attólle fuffrágiis; Per Chriftum. De S. Firmino I. Ambian, Epifcopo & Martyre. Ant. Hic eft fratrum amátor & pópuli; hic eft qui multùm orat pro pópulo & univérfa civitáte. 2. Mac. 15. Orémus. Ropitiáre, quæfumus Popitiae, lis tuis per Sanctórum tuórum, quorum Reliquiæ in (hac) Eccléfia tua requiéfcunt, & ómnium Sanctórum mérita gloriófa; ut eórum piâ interceffióne ab ómnibus femper protegámur advérsis; Þer Chriftum. . Oculi Dómini fuper juftos, R. Et aures ejus in preces eórum. Pf. 33. Orémus. Deus, beati Firmini Mártyris tui atque Pontificis confifa fuffragiis; atque ejus précibus gloriófis & devóta perináneat, & fecúra consistat; Per Chriftum. De SS. Reliquiis. Ant. Sit memória illőrum in benedictióne, & offa eórum púllulent de loco fuo. Eccli. 46. V. Cuftodit Dóminus omnia offa eórum ; Unum ex his non Pro Pace. Ant. Deus meminerit tef taménti fui, & fáciat pacem; nec (nos) déferat in témpore malo. 2. Mac. I. . Dóminus Deus loquétur pacem R. In plebem fuam. Pf. 84. Orémus. DEus a quo fancta defidéria, recta consília, & jufta funt ópera; da fervis tuis illam, quam mundus dare non poteft pacem; ut & corda noftra mandátis tuis dédita & hóftium fublátâ formídine , témpora fint tuâ protectióne tranquilla; Per Dóminum noftrum Jefum: Chriftum Filium tuum, qui tecum vivit & regnat in unitáte Spíritus fanéti Deus; Per ómnia fæcula. . Dóminus vobifcum ; R. Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómi ho. R. Deo grátias. Si Completorium non fequatur, fubmifsa voce dicitur : Fidélium ánimæ, & Pater, fecretò. AD COMPLETORIUM. [Si feparetur ab Officio præcedenti, dicitur fecretò Pater & Ave. ] Convérte nos Dominica, pag. 33. Deus, in adjutórium, & fic aliis diebus. Ant. 7. d. Convértere, nifi aliter notetur in Proprio. Pfalmus 6. ut in DOmine, ne in furore tuo árguas me;*neque in ira tua corripias me. Miferere mei, Dómine, quóniam infirmus fum: fana me, Dómine, quóniam conturbáta funt offa mea. Et ánima mea turbáta eft valde: * fed tu, Dómine, úfquequò? Convértere, Dómine & éripe ánimam meam: falvum me fac propter mifericórdiam tuam. Quóniam non eft in morte qui memor fit tui:* in inférno autem quis confitébitur tibi? Laborávi in gémitu meo; lavabo per singulas noctes lectum meum, * lácrymis meis ftratum meum rigábo. Turbátus eft a furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimicos me Nequándo rápiat ut leo ánimam meam ;*dum non eft qui rédimat, neque qui falvum fáciat. Dómine Deus meus, fi feci iftud; *fi eft iniquitas in mánibus meis; Si réddidi retribuéntibus mihi mala; * décidam méritò ab inimicis meis inánis : Perfequátur inimicus ánimam meam, & comprehéndat & conculcet in terra vitam meam; *& glóriam meam in púlves |