ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

*

obloquéntis, a fácie ini- das falútes Jacob. míci & perfequéntis.

Hæc ómnia venérunt fu

te,

*

per nos, nec obliti fumus * & iniquè non égimus in teftaménto tuo. Et non recéffit retro cor noftrum, & declináfti sémitas noftras a via tua. Quóniam humiliáfti nos in loco afflictiónis,*& coopéruit nos umbra mortis. Altera Divifio Pfalmi 43. obliti fumus nomen Dei noftri, * & fi expándimus manus noftras ad deum aliénum, Nonne Deus requiret if ta? * ipfe enim novit abfcóndita cordis. Quóniam propter te mortificámur tota die æftimáti fumus ficut oves occifionis.

[ocr errors]

*

Exurge , quare obdórmis, Dómine?* exurge, & ne repéllas in finem. Quare fáciem tuam avértis? oblivifceris inópiæ noftræ & tribulatiónis nof træ?

*

*

Quóniam humiliáta eft in pulvere ánima nostra : conglutinátus eft in terra venter nofter. Exúrge, Dómine, ádjuva nos, * & rédime nos propter nomen tuum. Ant. Tuesipfe Rex meus & Deus meus, qui man

Capitulum. 1. Petri. 5.

po

ténti manu Dei Hmiliamini fub omnem follicitúdinem vef tram projiciéntes in eum ; quóniam ipfi cura eft de vobis.

R. breve. Bonum eft con→ fidere in Dómino * Quam confidere in homine.R.Bonum. . Bonum eft fperáre in Dómino. * Quam. Glória..Bonum.Pf.117. . Beátus vir cujus eft nomen Dómini fpes ejus. R. Et non reípéxit in vanitátes & insanias falfas. P. 39.

Preces, fi dicenda fini, habentur fuperiùs, pag. 56. Oratio conveniens. AD VESPERAS. Ant. 3.b. Ad Dóminum. Pfalmus 119.

D Dóminum, cùm

A tribulárer, clamávi,

& exaudívit me.

Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iniquis, * & a lingua dolófa. Quid detur tibi aut quid apponátur tibi * ad linguam dolófam? Sagittæ potentis acútæ,* cum carbónibus defolató riis.

Heu mihi! quia incolátus meus prolongátus eft; ha bitávi cum habitántibus

Cedar: multum incola fuit ánima mea.

Cum his qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis. Ant. Ad Dominum,cùm tribulárer, clamávi, & exaudívit me. Ant. 1. f. Ecce. Pfalmus 120. Evávi óculos meos in

*

niet auxílium mihi. Auxílium meum a Dómino, qui fecit cœlum & terram.

Non det in commotiónem pedem tuum,* neque dormitet qui cuftodit te. Ecce non dormitábit, neque dórmiet, * qui cuftódit Ifrael.

Dóminus cuftodit te,Dóminus protéctio tua* fuper manum déxteram tuam.

Per diem fol non uret te, * neque luna per noc

[blocks in formation]

Pfalmus 123.
Ifi quia Dóminus erat

Nin Tobis, dicat nunc

Ifrael, nus erat in nobis, Cùm exurgerent hómines in nos, ** fortè vivos deglutiffent nos.

nifi quia Dómi

*

Cùm irafcerétur furor eórum in nos * forfitan aqua abforbuiffet nos. Torrent Torrentem pertransivit fórfitan pertransíffet ánima nostra aquam intolerábilem. Benedictus Dóminus, qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum. Anima noftra ficut paffer erépta eft de láqueo venántium :

*

Láqueus contrítus eft, & nos liberáti fumus. Adjutórium noftrum in nómine Dómini, * qui fecit cœlum & terram.

Ant. Adjutórium nof trum in nómine Dómini. Ant. 8. G. Bénefac. Pfalmus 124.

Q

Ui confidunt in Dó mino, ficut mons Sion:* non commovébitur in ætérnum, qui hábi→ tat in Jerufalem.

Montes in circuitu ejus: & Dóminus in circuitu pó puli fui, ex hoc nunc & ufque in fæculum, Quia non relinquet De

minus virgam peccatorum Capitulum. Sap. 6.

fuper fortem juftórum,

*

ut non exténdant jufti ad Non subtrahet perfo

iniquitátem manus fuas. Benefac, Dómine, bonis & rectis corde.

Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax fuper Ifrael.

Ant. Bénefac, Dómine, bonis & rectis corde. Ant. 7. ç. Nifi Dóminus. Pfalmus 126. Ifi Dóminus ædificáverit domum, *in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.

[ocr errors]

Nifi Dóminus cuftodierit civitátem, *fruftra vigilat qui cuftádit eam.

Vanum eft vobis ante lucem súrgere:* súrgite poftquam fedéritis qui imanducátis panem dolóris.

Cùm déderit diléctis fuis fomnum : * ecce hærédi tas Dómini, filii; merces fructus ventris. Sicut fagittæ in manu poténtis, *ita filii excufsórum. Beátus vir, qui implévit defidérium fuum ex ipfis:* non confundétur cùm loquétur inimícis fuis in por

ta.

Ant. Nifi Dóminus cuftodierit civitátem, fruftra vigilat qui cuítódit eam.

nam cujúfqua Deus quóniam pusillum & magnum ipfe fecit,& æquáliter cura eft illi de ómnibus. Hymnus. UR aut amictûs, aut cibi

CU

Te cura mordet ánxia?
Homo,tibi veftem, cibum
Rex ipfe mundi próvidet.
Qui veftit agri lilia,
Coelique nutrit páfferes.
Te lilio pluris facit,
Facítque pluris páffere,

Lethále virus non dares;
Tibíne coeleftis Pater
Pro pane faxum porrigat?
ERGO quiéfce providi
Secúrus in finu Dei :
Inter patres vel óptimos
Se nemo tam probat pas

[blocks in formation]

tu, Dómine, cui cura eft de ómnibus. Sap. 12. Preces, fi dicendæ fint, habentur poft Laudes Feria fecunda, pag. 45. Suffragia verò poft Vefperas ejufdem Feria, pag. 63.

Oratio conveniens. AD COMPLETORIUM. Ant. 2. D. Illúmina.

IN

Pfalmus 10.

N Dómino confido; quómodo dicitis ánimæ meæ : * Tránsmigra in montem ficut passer.

Qóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, parávérunt fagittas fuas in pháretra, *ut fagittent in obfcúro rectos corde. Quóniam quæ perfecifti, deftruxérunt: *justus autem quid fecit? Dóminus in templo fancto fuo,* Dóminus in coelo sedes ejus.

*

Oculi ejus in páuperem refpiciunt, pálpebræ ejus interrogant filios hóminu. Dóminus intérrogat juf tum & impium: * qui autem diligit iniquitátem, odit ánimam fuam. Pluet fuper peccatóres láqueos: ignis & fulphur, & fpiritus procellárum pars cálicis eórum. Quóniam juftus Dóminus, & juftitias diléxit : æquitáte vidit vultus ejus.

*

*

Pfalmus 11. Alyum me fac, Dó

S mine, quoniam defé

cit fanctus, * quóniam diminútæ funt veritátes a filiis hóminum.

• Vana locúti funt unufquifque ad próximum fuum : * lábia dolósa ; in corde & corde locúti funt.

Difpérdat Dóminus univérfa lábia dolófa,*& linguam magniloquam. Qui dixérunt: Linguam noftram magnificábimus lábia noftra a nobis funt. Quis nofter Dóminus est?

Propter mifériam inopum & gémitum páuperum nunc exúrgam, dicit Dóminus.

*

Ponam in falutári; * fiduciáliter agam in eo.

Elóquia Dómini elóquia cafta:* argéntum igne examinátum, probátum terræ, purgátum séptuplu. Tu, Domine, fervabis nos, & cuftodies nos * a generatióne hac in ætérnu. In circuitu ímpii ámbulant : * fecúndum altitúdinem tuam multiplicáfti filios hóminum. Pfalmus. 12. Squequo, Dómine,

U

nem? *Ufquequo avértis fáciem tuam a me?

Quámdiu ponam consi

*

lia in ánima mea, dolóré in corde meo per diem? Ufquequo exaltábitur inimícus meus fuper me?* réfpice & exáudi me, Domine Deus meus.

[ocr errors]

Illúmina óculos meos ne unquam obdormiam in morte; * nequándo dicat inimícus meus : Præválui advérfus eum.

*

Qui tríbulant me, exultábunt fi motus fúero: ego autem in mifericórdia tua fperávi.

Exultábit cor meum in falutári tuo : cantábo Dómino qui bona tríbuit mihi, * & pfallam nómini Dómini Altiffimi.

Ant. Illúmina óculos meos, Dómine, ne unquam obdormiam in morte. Hymnus pag. 34. Reliqua ut ad Completorium Feriæ fecunda, p. 66. FERIA QUARTA AD MATUTINUM.

VOCE M Tonántis árbitram Arrécta tellus aúdiat : Legem veréndi Núminis, Orbis tremífcens áccipe. QUI jura præfcripfit polo Aftrisque fignávit viam Fluctus maris qui témpe

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Invitat. Unum Legifla- NOli æmulári in mali

tórem Dóminum, veníte, adorémus. Jac. 4. Pfalmus. Venite, pág. 2. Hymnus. E montis alto cúl

D

mine

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

*

gnántibus, neque zeláveris faciéntes iniquitá

[blocks in formation]
« ÀÌÀü°è¼Ó »