IN PRIMIS VESPERIS. Pfalmi de Feria. Antiphona, 4. toni E. Deo profécta eft fapiéntia,& in ore fidéli abundábit, & Dominátor dabit eam illi. Eccli. 15. Ant.5.C.Denudábit abfcónfa fua illi,& thefaurisábit fuper illum fciéntiam & intellectü juftitiæ. Eccli. 4. Ant. 8. G. Firmábitur in illo, & non flectétur; & continébit illum, & non confundétur; & exaltábit illum apud próximos fuos. Eccli. 15. Ant. 3. a. In médio Eccléfiæ apériet os ejus, & adimplébit illum fpiritu fapiéntiæ & intellectus. Eccli. 15. Ant. 1. d. Stolâ glória véftiet illum, & nomine ætérno hæreditábit illum. Eccli. 15. Capitulum. Sap. 7. Eus ipfe fapiéntiæ dux eft, & fapiéntium emendátor. In manu enim illíus & nos & fermónes noftri, & omnis fapiéntia, & óperum fciéntia, & difciplína. In Duplicibus fecunda Claffis & fupra, R. Dóminus dat fapiéntiam fapién Hymnus. Santol. Vist. mónitor doces, Vox ætérna Patris, Chrifte, vicários Doctóres, pátrias cùm rémeas domos Nobis quàm bene fúppetis ! Hi femper vigilant, ne quid adúlterum Corrúmpat fidei virgíneum decus: Lædi vel léviter non pátitur fides His cuftodibus integra. INFAMES ábolent relíquias deûm; Erróres ábigunt, crímina dédocent; Chrifto reftituunt , quos malè crédulos Mendax lúferat hærefis. PATRUM canítiem, tot. venerabiles Rugas objiciunt, unde nitet fides. Quæ funt prifca, docent; . Beátus homo, quem tu erudieris, Dómine R. Et de lege tua docúeris eum. P. 93. Ad Magnificat Ant.6.F. Sápiens in pópulo hæreditábit honorem, & nomen illíus erit vivens in ætérnum. Eccli. 37. Oratio ut ad Laudes, nifi fit propria. AD MATUTINUM. Invitatorium. Fontem fapiéntiæ, Verbum Dei, * Veníte,adorémus. Eccl.1. Pfalmus, Venite, pag. 2. Hymnus. Santol. Vict. JAM nunc, quæ núme ras tot tibi vindices, Effer fidéreum, Religio caput : Quot funt mota tibi prælia, nóbiles Tot nectis tibi láureas. CUM per mille neces impietas furit Oppónis válido péctore Mártyres ; Cum per mille dolos décipit hærefis, Doctores tibi súfcitas. QUANDO fparfa lues úndique criminum, Hi glifcens vitium prótinus ámputant: Quando plurima nox méntibus incubat, Hi plenum révehunt dié. FIRMANT inftábiles, & dúbios regunt; Monftrant tuta procul littora náufragis: Nobis, qui véhimur cæca per æquora, Lucent perpétuæ faces. Quæ dixére tuis cónfona sénfibus Noftris illa, Deus, cór dibus ímprimas; Quos terris cólimus, quos séquimur duces Fac nos móribus áffequi. SIT fupréma tibi glória, Véritas Quæ per fcripta Patrum quando foris fonas, Nullo vocis egens, corda doces, fono, Et te méntibus inferis. Amen. Pfalmi de Feria. IN I. NOCTURNO. Ant. 3. a. Sapiéntia non eft multis manifésta ; quibus autem cógnita eft pérmanet ufque ad confpéctum Dei. Eccli. 6. Ant. 4. E. Os prudéntis quæritur in Eccléfia, & verba illíus cogitábunt in cordibus fuis. Eccli. 21. Ant. 2. D. Vir fapiens plebem fuam érudit, & fructus fenfus illíus fidéles funt. Eccli. 37. V. Os jufti meditábitúr fapiéntiam; R. Et lingua ejus loquétur judicium. Pf. 36. Lectiones de Scriptura oc currente. fert. Matth. 13. Prov. 14. IN II. NOCTURNO. Ant.2. D. Mélior eft fa piéntia cunctis pretiosíffimis, & omne defiderábile ei non poteft comparári. Prov. 8. Ant. 5. a. Beátus homo qui invenit fapiéntiam, & qui áffluit prudéntia. Pr.3. Ant. 7. d. Moderátur fermónes fuos, doctus & prudens eft, & pretiófi Spíritus vir eruditus. Prov. 17. .j. Sápiens apériet os fuum in oratióne. * Si enim Dóminus magnus volúerit, Spíritu intelligéntiæ replébit illum. . . Beátus vir qui difSi quis veftrum indiget fapiéntiâ, póftulet a Deo qui dat ómnibus affluénter;* Si enim. Eccli. 39. Jac. 1. * R. ij. Ipfe tanquam imbres mittet elóquia fapiéntiæ fuæ ipfe Palam fáciet disciplínam doctrinæ fuæ, & in lege teftaménti Dómini gloriábitur. . Bonus minifter Chrifti Jefu enutrítus verbis fidei, & bonæ do&trinæ. Palam. Eccli. 39. 1. Tim. 4. R. iij. Omnis fcriba doc cœlórum regno Similis eft hómini patrifamilias quit Profert de thesauro fuo nova & vétera. . In corde prudéntis requiéfcit fapiéntia, & indoctos quofque erúdiet: *Similis eft. Glória.† Pro ponet fermones fuos in judicio; R. In ætérnum non commovébitur. Pf. 111. Lectiones ut in proprio Sanctorum, R. iv. Cùm effet fapientiffimus dócuit populum quæsivit verba“ utília Confcripfit fermones rectiffimos ac veritáteplenos. .Potens exhortári in doctrína fana, & eos qui contradícunt argúere. Confcripfit. Eccli. 12. Tit. 1. R. v. Fuit gratus Deo & eruditus omni fapiéntia, & erat potens in verbis & in opéribus Hic eft qui accépit verba vitæ dare nobis. y. Doctrinam fapiéntiæ & difciplínæ fcripfit in códice; renovávit fapiéntiam de con de fuo. Hic eft. A&t. 7. Eccli. 50. I. * R. vj. Qui fécerit & docúerit, hic Magnus vocabitur in regno cœlórum. .Parávit cor fuum ut inveftigáret legem Dómini, & faceret & docéret. Magnus. Glória. Ma gnus. Matth. 5. Efd. 7. IN III. NOCTURNÓ. Ant. 4. f. Propófui fapiéntiam adducere mihi ad convivéndum; fciens quóniam mecum communicábit de bonis. Sap. 8. Ant. 7. d. Quæsivi fapiéntiam palam in oratióne mea; & efflóruit tanquam præcox uva. Eccli. 51. Ant. 1. f. Invénti funt fermónes tui, Dómine, & comédi eos ; & factum eft mihi verbum tuum in lætitiam cordis mei. Jer. 15. díca eft, pacífica, plena mifericórdiâ & fructibus bonis. * Propófui. Sap. 7. Jac. 3.. R. viij. Optávi, & datus eft mihi fenfus; & invocávi, & venit in me fpiritus fapiéntiæ: & præpófui illam regnis & sedibus, * Et divitias nihil effe duxi in comparatióne illíus. y. Exiftimo ómnia detriméntum effe, propter eminéntem sciéntiam Jefu Chrifti Dómini mei. * Et divitias. Sap. 7. Philip. 3. R. ix. Sapiéntia bonorum ómnium mater eft; quam fine fictióne dídici, & fine invidia commúniCo : * Infinítus enim thefáurus eft ; quo qui ufi funt, participes facti funt amicitiæ Dei. . Potéftis legéntes intelligere prudéntiam meam in myfftério Chrifti. Mihi data eft grátia hæc, illumináre omnes, ut innotefcat per Eccléfiam multiformis fapiéntia Dei. Infinitus, Glória.* Infinitus. Sap. 7. Ephef. 3. V. Os meum loquétur fapiéntiam, R. Et meditátio cordis mei prudéntiam. Pf.48. Evangelium & Homilia ut in Proprio Sanctorum. R. vij. Super falútem & fpéciem diléxi fapiéntiam, &*Propófui pro luce habére illam venérunt autem mihi ómnia bona páriter cum illa. V. Qua desúrfum eft fapiéntia, pu Te Deum. AD LAUDES. Pfalmi de Feria. Antiphona, 8. toni. G. Edit fe ad diligéntiam lectionis legis & Prophetarum, & alió D 46. rum librorum qui nobis a reditátem Ifrael. Eccli. paréntibus noftris tráditi funt. Prolog. Eccli. Ant. 4. f. Vóluit & ipfe fcribere quæ ad doctrinam & fapiéntiam pertinent, ut defiderántes difcere confirméntur ad legitimam Come Et exaltábit illum apud próximos fuos, * & in médio eccléfiæ apériet os ejus. Et adimplébit illum fpíritu fapiéntiæ & intellectus, & ftola glória véftiet illum. Jucunditátem & exultatiónem thefaurizábit fuper illum, * & nómine ætérno hæreditábit illum. Glória Patri. Ant, Fuit máximus in falútem electórum Dei, expugnáre infurgéntes hoftes, ut confequerétur hæ Ant. 2. D. Collaudábunt multi fapiéntiam ejus, & ufque in fæculum non delébitur. Eccli. 39. Capitulum. Eccli. 51. Juventúte mea in A veftigábam fapién tiam inclinávi módicè V Hymnus. Santol. Vict. Os fuccénfa Deo fpléndida lúmina: Vos fal, nos hómines quo sápimus Deum; Evum, puri ánimo, má ribus íntegri, Quo condímur in álte rum. PER vos Religio tutaque Chrifti floret ager, munda nitet feges: Lac aptum púeris, & sóm lidum viris Cauti fufficitis cibum. Hi funt, fumme Deus, |