Et finis ut terris quærant alimenta remotis
Quos tibi profpiciens miferat ipfe Deus,
Et qui læta ferunt de cœlo nuntia, quique
Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent?
Digna quidem Stygiis quæ vivas claufa tenebris, 95
Eternâque animæ digna perire fame!

Haud aliter vates terræ Thesbitidis olim
Preffit in affueto devia tefqua pede
Defertafque Arabum falebraş, dum regis Achabi'
Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus.
Talis & horrifono laceratus membra flagello,
Paulus ab mathiâ pellitur urbe Cilix.
Pifcofæque ipfum Gergeffæ civis Iefum
Finibus ingratus juffit abire fuis.

100

At tu fume animos, nec fpes cadat anxia curis, rog
Nec tua concutiat decolor offa metus.

Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,
Intententque tibi millia tela necem,

At nullis vel inerme latus violabitur armis,
Déque tuo cufpis nulla cruore bibet.
Namque erit ipfe Dei radiante fub ægide tutus,
Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi;

Ille Sioneæ qui tot fub moenibus arcis,
Affyrios fudit nocte filente viros;

Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras
Mifit ab antiquis prifca Damafcus agris,
Terruit & denfas pavido cum rege cohortes,
Aëre dum vacuo buccina clara fonat,
Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,'
Currus arenofam dùm quatit actus humum,
Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentum
Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virûm.
Et tu (quod fupereft miferis) fperare memento,
Et tua magnanimo pectore vince mala.
Nec dubites quandoque frui melioribus annis,
Atque iterum patrios poffe videre lares.

Q 4

ΠΙΟ

120

125

Elegia

Elegia quinta, Anno Ætatis 20.

In adventum veris.

N fe perpetuo Tempus revolubile gyro ovos. Induiturque brevem Tellus reparata juventam, Jamque foluta gelu dulce virefcit humus. Falloran & nobis redeunt in carmina vires, Ingeniumque mihi munere veris adeft? Munere veris adeft, iterumque vigefcit ab illa (Quis putet) atque aliquod jam fibi pofcit opus. Caftalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat, Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt. Concitaque arcano fervent mihi pectora motu, Et furor, & fonitus me facer intùs agit. Delius ipfe venit, video Penëide lauro Implicitos crines, Delius ipfe venit,

20

Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua cœli,
Perque vagas nubes corpore liber co.
Perque umbras, perque antra feror penetralia vatum
Et mihi fana patent interiora Deûm.
Intuiturque animus toto quid agatur Olympo,
Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos.
Quid tam grande fonat diftento fpiritus ore?
Quid parit hæc rabies, quid facer ifte furor?
Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;
Profuerint ifto reddita doną modo.
Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis

Inftituis modulos, dum filet omne nemus.
Urbe ego, tu fylvâ fimul incipiamus utrique,
Et fimul adventum veris uterque canat.
Veris io rediere vices, celebremus honores

25

Veris, & hoc fubeat Mufa quotannis opus. Jam fol Ethiopas fugiens Tithoniaque arva, Flectit & Arctöas aurea lora plagas.

30

Eft breve noctis iter, brevis eft mora noct's opacæ, Horrida cum tenebris exulat illa fuis.

Jamque