.

Εκ δ' "αρια σκαρθμοῖσιν ἀπειρέσια κλονέοντα,
Ως κριοί σφριγόωντες ευτραφερῷ ἐν ἀλων.
Βαιότεραι δ ̓ ἅμα πάσαι ανασκίρτησαν ἐρίποαι,
Οἷα παραὶ σύριγγι φίλῃ ὑπὸ μητέρι ἄρνες.
Τίπλε σύγ' αίνὰ θάλασσα πέλωρ φύγαδ' ορώησας;
Κύματι εἰλυμένη ροθίῳ ; τί δ' ἄς ἐσυφελίχθης
Ιρὸς Ἰορδάνη ποτὶ ἀργυροειδέα πηγήν;
Τίπγ ̓ ὅρεα σκαρθμοῖσιν ἀπειξέσια κλονεέθε
Ὣς κριοὶ σφριγόωντες ευτραφερῷ ἐν ἀλωῇ;
Βαιοτέραι τί δ' ἀρ ὑμμῖς ἀνασκιρτήσατ' ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ σύριγγι φίλῃ ὑπὸ μητέρι ἄρνες ;
Σείτο γαῖα τρέυσα θεὸν μεγάλ' ἐκλυπέοντα
Γαΐα θεὸν τρέισσ ̓ ὕπατον σέβας Ισσακίδιο
Ος τε καὶ ἐκ σπιλάδων ποταμὸς χέε μορμύροντας,
Κρήνηντ' ἄιναον πέτρης ἀπὸ δακρυοέσσης.

PHILOSOPHUS ad Regem quendam qui eum ignotum infontem inter reos forte captum infcius damna verat, τὴν ἐπὶ θανάτῳ πορευόμενου hac fubito mifit.

Ω ἕνα εἰ ̓ολέσης με τὸν ἔννομον, ἐδέ τιν ἀνδρῶν
Δεινὸν ὅλως δράσαντα, σοφώτατον ἴσθι κάρηνον
Ρηϊδίως ἀβέλοιο, τὸ δ' ύσερον αὖθι νοήσεις,
Μαψιδίως δ ̓ ἀρ ἔπειτα τεὸν πρὸς θυμὸν ὀδύρη,
Τοιὸν δ ̓ ἐκ πόλια περιώνυμον αλκας ὀλέσσας.

In effigiei ejus Sculptorem.

Αμαθεῖ γεγράφθαι χειρὶ τήνδε μὲν εἰκόνα
Φαίης τάχ ̓ ἂν, πρὸς εἶδον αὐτοφυές βλέπων
Τὸν δ ̓ ἐκλυπωτὸν ἐκ ἐπιγνόντες φίλοι.
Γελάτε φαύλως δυσμίμημα ζωγράφο,

Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem.

SCAZONTES.

Mufa greffum que volens trahis claudum,
Vulcanioque tarda gaudes inceffu,
Nec fentis illud in loco minus gratum,
Quàm cùm decentes flava Deiope furas
Alternat aureum ante Junonis lectum.
Adefdum & hæc s'is verba pauca Saltillo
Refer, camona noftra cui tantum eft cordi,
Quainque ille magnis prætulit immeritò divis.
Hæc ergo alumnus ille Londini Milto,
Diebus hifce qui fuum linquens nidum
Polique tractum, (peffimus ubi ventorum,
Infanientis impotenfque pulmonis
Pernix anhela fub Jove exercet flabra)
Venit feraces Itali foli ad glebas,
Vifum fuperbâ cognitas urbes famâ
Virofque doctæque indolem juventutis,
Tibi optat idem hiç faufta multa Salfille,
Habitumque feffo corpori penitùs fanum;
Cui nunc profunda bilis infeftat renes
Præcordiifque fixa damnosum fpirat.
Nec id pepercit impia quòd tu Romano.
Tam cultus ore Lesbium condis melos.
O dulce divům munus, O falus Hebes
Germana! Tuque Phoebe morborum terror
Pythone cæfo, five tu magis Paan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinofo
Colles benigni, mitis Evandri fedes,
Siquid falubre vallibus frondet veftris,
Levamen ægro ferte certatim vati.
Sic ille charis redditus rursùm Mufis
Vicina dulci prata mulcebit cantų.
Ipfe inter atros emirabitur lucos

1

Numa, ubi beatum degit otium æternum,

Suam