Fistula-ab undecimâ jam lux est altera nocte- Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camœnis "Ite domum impasti; domino jam non vacat, agni. In medio Rubri Maris unda, et odoriferum ver, Auroram vitreis surgentem respicit undis; Parte aliâ polus omnipatens, et magnus Olympus: 160 170 180 190 Quis putet? hic quoque Amor, pictæque in nube pharetræ, Arma corusca, faces, et spicula tincta pyropo; Nec tenues animas, pectusque ignobile vulgi, Hinc ferit; at, circum flammantia lumina torquens, "Tu quoque in his-nec me fallit spes lubrica, Damon- Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultra. 200 Ite procul, lacrymæ; purum colit æthera Damon, Ore sacro. Quin tu, cæli post jura recepta, 210 Jan. 23, 1646. AD JOANNEM ROUSIUM, OXONIENSIS ACADEMIE BIBLIOTHECARIUM. De libro Poematum amisso, quem ille sibi denuo mitti postulabat, ut cum aliis nostris in Bibliotheca Publicâ reponeret, Ode. Ode tribus constat Strophis, totidemque Antistrophis, unâ demum Epodo clausis; quas, tametsi omnes nec versuum numero nec certis ubique colis exactè respondeant, ita tamen secuimus, commodè legendi potius quam ad antiquos concinendi modos rationem spectantes. Alioquin hoc genus rectius fortasse dici monostrophicum debuerat. Metra partim sunt Kara σχέσιν, partim ἀπολελυμένα. Phaleucia quæ sunt spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in secundo loco Catullus ad libitum fecit. STROPHE I. GEMELLE cultu simplici gaudens liber, Munditieque nitens non operosâ, Quam manus attulit Juvenilis olim Sedula, tamen haud nimii poetæ ; Dum vagus Ausonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lusit, Insons populi, barbitoque devius Indulsit patrio, mox itidem pectine Daunio Longinquum intonuit melos Vicinis, et humum vix tetigit pede : ANTISTROPHE, Quis te, parve liber, quis te fratribus Cum tu missus ab urbe, Docto jugiter obsecrante amico, Illustre tendebas iter Thamesis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyasusque sacer, Orbi notus per immensos Temporum lapsus redeunte cælo, Celeberque futurus in ævum? STROPHE 2. Modò quis deus, aut editus deo, Jam penè totis finibus Angligenûm, Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetrâ, Phineamque abigat pestem procul amne Pegaseo? Nactus abis, dextri prece sollicitatus amici. Illic legeris inter alta nomina Authorum, Graiæ simul et Latinæ Antiqua gentis lumina et verum decus. EPODOS. Vos tandem haud vacui mei labores, Perfunctam invidiâ requiem, sedesque beatas 70 Quas bonus Hermes Et tutela dabit solers Roüsî, Quò neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longè Turba legentûm prava facesset; At ultimi nepotes Et cordatior ætas Judicia rebus æquiora forsitan Adhibebit integro sinu. Tum, livore sepulto, Si quid meremur sana posteritas sciet, 80 IN SALMASII HUNDREDAM. QUIS expedivit Salmasio suam Hundredam, Centum, exulantis viscera marsupii regis. Cantabit ultrò Cardinalitium melos. IN SALMASIUM. GAUDETE, Scombri, et quicquid est piscium salo, Bonus amicire nuditatem cogitat; |