is, & quando fit de ea Off

cium in Sabbato.

Hymnus.

IRGINEIS titulis matris quæ jungit honóres, Hac natos fóveat nocte benigna fuos. FULGIDA Itella maris, fecli dùm mérgimur undis, Sit lux in tenebris, & benè fida quies. Si fopor obrépit, cafti fac

mater amóris

Cor vigilans uno fpiret

amóre Dei.

Sit laus Patri, laus Filio, Qui noftra pax es, & quies, par tibi laus, Spíritus.

Tu de Sion nos réfpice. Corpus tibi fac fúbditum, Fac cafta mens te cógitet, Hoftémque per te cómprimat. NOCTURNA per filéntià,

Sit

Potábunt omnes béftie

Super ea volucres cœli habitábunt, * de médio petrárum dabunt voces. Divifio Pfalmi 103. fuis: * de fructu RIgans montes de fuperió

ribus

óperum tuórum fatiábitur terra;

Prodúcens foenum juméntis, & herbam fervitúti hóminum;

Ut edúcas panem de terra; & vinum lætificet cor hóminis;

Ut exhilaret faciem in óleo; & panis cor hominis confirmet.

Saturabuntur ligna campi, & cedri Líbani, quas plantávit.

Illic páfferes nidificábunt:* Heródii domus dux eft có

nia in fapiéntia fecifti ; * impléta eft terra poffeffióne tuâ. Hoc mare magnum, fpatiofum mánibus: illic reptilia, quorum non eft númerus, animália pusilla cum magnis.

Illic naves pertransfbunt, draco ifte, quem formásti ad illudéndum ei.

O'mnia à te expéctant,* ut des illis efcam in témpore. Dante te illis, cólligent; * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte. Averténte autem te fáciem, turbabuntur; * áuferes fpíritum eórum,& deficient, & in púlverem fuum reverténtur. Emíttes Spíritum tuum, & creabúntur; & renovábis faciem terræ. Sit glória Dómini in féculum: lætábitur Dóminus in opéribus fuis:

*

Qui réfpicit terram, & facit eam trémere, qui tangit montes, & fumigant.

Cantábo Dómino in vita mea, pfallam Deo meo quándiu fum.

Jucúndum fit ei eloquium meum; ego verò delecta* verò delectabor in Dómino.

Deficiant peccatóres à ter

Pfalmus 104. Ónfitémini Dómino, & invocáte nomen ejus * annuntiáte inter Géntes ópera ejus. Cantáte ei, & pfállite ei,* narráte ómnia mirabília ejus..

Laudámini in nómine fancto ejus: lætétur cor quæréntium Dóminum.

&

Quærite Dóminum confirmámini; * quærite făciem ejus femper.

Mementóte mirabilium ejus, quæ fecit; * prodígia ejus & judícia oris ejus. Semen Abraham, fervi ejus, filii Jacob elécti ejus. Ipfe Dóminus, Deus nofter; in univérfa terra judícia ejus.

Memor fuit in féculum tef taménti fui,* verbi, quod mandávit in mille genera tiónes;

Quod difpófuit ad A'braham, * & juraménti fui ad

I'faac.

Et ftatuit illud Jacob in præcéptum, * & Ifraël in teftaméntum ætérnum.

Dicens: Tibi dabo terran

Chânaan, funiculum hereditátis veltræ.

Cùm effent número brevi, pauciffimi, * & incolæ ejus. Et pertranfierunt de gente in gentem, * & de regno ad pópulum álterum.

Non reliquit hóminem nocére eis, & corripuit pro eis reges.

Nolite tangere chriftos meos, * & in Prophétis meis nolíte malignári.

Et vocavit famem fuper terram, & omne firmamén* tum panis contrivit. Mifit ante eos virum; *in fervum venúndatus eft Jofeph.

*

Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertranfiit ánimam ejus, donec veniret verbum ejus. Elóquium Dómini inflammávit eum; * mifit rex, & folvit eum, princeps populórum, & dimifit eum. Conftituit eum Dóminum domûs fuæ, & principem omnis poffeffionis fuæ ; Ut erudiret principes ejus ficut femetipfum, & fenes ejus prudéntiam docéret. Divifio Pfalmi 104. Et Ntrávit Ifraël in Egyp* & Jacob áccola

tum fuit in terra Cham.

Et auxit pópulum fuum veheménter, & firmávit cum fuper inimicos ejus.

Convértit cor eórum ut odírent pópulum ejus, * & dolum facerent in fervos ejus, Mifit Móyfen fervum fuum, * A'aron, quem elé◄ git ipfum.

Pofuit in eis verba fignórum fuórum, * & prodigió, rum in terra Cham.

Mifit ténebras, & obfcu rávit, * & non exacerbavie fermónes fuos.

Convértit aquas eórum in fanguinem, * & occídit pifces eórum.

E'didit terra eórum ranas⭑ in penetrálibus regum ipfó, rum.

Dixit, & venit cœnomyïa & cínifes,* in ómnibus fini¬ bus eórum. Pófuit plúvias eórum grán, dinem, ignem coinburéntem in terra ipfórum.

Et percúffit víneas eórum, & ficulneas eórum, * & contrivit lignum finium eórum. Dixit, & venit locústa, & cujus non era

bruchus, númerus :

Et comédit omne fœnum in terra eórum, * & comédie omnem fructum terræ eórum

Et percúffit omne primogénitum in terra eórum,, * primitias omnis labóris eó

rum.

Et eduxit eos cum argénto & auro;* & non erat in tr bubus eórum infirmus,

Altera divifio Pfalmi 104. Etáta eft Ægyptus in profectióne eórum ; quia incubuit timor eórum fuper eos.

Expándit nubemin protectiónem eórum, * & ignem ut lucéret eis per noctem.

Petiérunt, & venit cotúrnix; & pane cœli faturávit eos. Dirúpit petram, & fluxé* abiérunt in fic

runt aquæ, co flúmina;

*

Quóniam memor fuit verbi fancti fui, quod habuit ad A'braham puerum fuum.

Beáti qui cuftodiunt judícium, * & faciunt juftitiam

Meménto noftri, Dómine, in beneplácito pópuli tui; * vifita nos in falutari tuo.

*

Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætitia gentis tuæ ; ut laudéris cum hereditáte tua.

Peccávimus cum pátribus noftris, * injuftè égimus, iniquitátem fécimus. Patres noftri in Egypto non intellexérunt mirabilia tua, non fuérunt mémo

tuæ.

ut notam

Et irritavérunt afcendéntes in mare, * mare Rubrum. Et falvávit eos propter nomen fuum fáceret poténtiam fuam. Etincrépuit mare Rubrum, & exficcátum eft;* & deduxit eos in abyffis ficut in deférto.

Et falvávit eos de manu odiéntium, & redémit eos de manu inimíci.

*

Et opéruit aqua tribulántes eos; unus ex eis non remanfit.

Et credidérunt verbis ejus, * & laudavérunt laudem ejus.

Citò fecérunt, oblíti funt óperum ejus, * & non fuftinuérunt consilium ejus.