Et omnes vias meas prævidísti ; * quia non eft fermo in lingua mea. Ecce Dómine tu cognovifti omnia noviffima, & antíqua:* tu formáfti me, & pofuifti fuper me manum tuam. Mirabilis facta eft fciéntia tua ex me; *confortáta eft, & non potero ad eam. Quò ibo à fpíritu tuo?* & quò à facie tua fúgiam? Si afcéndero in cœlum, tu illic es; * fi defcéndero in inférnum, ades: Si sumpfero pennas meas dilúculò, & habitávero in extrémis maris ; Etenim illuc manus tua dedúcet me,* & tenébit me déx omnes fcribéntur ; * dies formabúntur, & nemo in eis. Mihi autem nimis honorificáti funt amíci tui Deus, * nimis confortátus eft principátus eórum; Dinumerabo eos, & fuper arénam multiplicabúntur; * exurréxi, & adhuc fum tecum. Si occíderis Deus peccatóres;* viri sánguinum declináte à me; Quia dícitis in cogitatióne:* Accípient in vanitate civitátes tuas. Nonne qui odérunt te Dómine, óderam; * & fuper inimícos tuos tabefcébam? Perfecto ódio óderam illos,* & inimíci facti funt mihi. Proba me Deus, & fcito cor meum; * intérroga me, & cognófce sémitas meas. Et vide, fi via iniquitátis in me eft;* & deduc me in via ætérna. Ant.Sufcepifti me de útero matris meæ. v. 13. Ant. 4. E. Deus meus es tu. Pfalmus 139. Ripe me Dómine ab hómine malo,* à viro iníquo éripe me. Qui cogitavérunt iniquitátes in corde, * totâ die conftituébant prælia: Acuérunt linguas fuas ficut ferpéntis,* venenum áfpidum fub labiis eórum. Cuftodi me Dómine de manu peccatóris, * & ab homínibus iniquis éripe me, Qui cogitavérunt fupplan- elevatio manuum mearum, fatare greffus meos, * abfcondé- crificium vefpertínum. runt fupérbi laqueum mihi, Et funes extendérunt in laqueum ;* juxta iter fcandalum pofuérunt mihi. Dixi Dómino: Deus meus es tu;* exaúdi Dómine vocem deprecatiónis meæ. Dómine, Dómine virtus falútis meæ, * obumbráfti fuper caput meum in die belli. Ne tradas me Dómine à defidério meo, peccatóri;* cogitavérunt contra ine, ne derelínquas me, ne fortè exaltén tur. Caput circuitûs eórum, labor labiórum ipsórum opériet eos. Cadent fuper eos carbónes, in ignem dejícies eos;* in misériis non fubsíftent. Vir linguófus non dirigétur in terra;* virum injuftum mala capient in intéritu. Cognóvi quia faciet Dóminus judícium inopis, * & vindictam pauperum. Veruntamen jufti confitebúntur nómini tuo ; * & habitábunt recti cum vultu tuo. Ant.Deus meus es tu;exaúdi Dómine vocem deprecatió Pone Dómine cuftodiam ori meo, * & óstium circunf tántiæ labiis meis. Non declines cor meum in verba malítiæ, * ad excusándas excufatiónes in peccátis, Cum hominibus operantibus iniquitatem;* & non communicábo cum eléctis eórum. Corripiet me juftus in mifericórdia, & increpábit me ; óleum autem peccatóris non impínguet caput meum; * Quóniam adhuc & oratio mea in beneplácitis eórum. Abforpti funt juncti petræ júdices eórum, * aúdient verba mea, quóniam potuerunt. * Sicut craffitudo terræ erupta eft fuper terram, diffipata funt offa noftra fecus inférnum. * Quia ad te Dómine, Dómine óculi mei ; in te fperavi, non auferas animam meam. Cuftodi me à laqueo quem ftatuérunt mihi; * & à fcandalis operántium iniquitátem. Cadent in retiáculo ejus peccatóres : * fingulariter fum ego, donec tranfeam. Ant. Ad te Dómine, Dómine óculi mei; in te sperávi. * & tribu- Homo creándus éxigit. oratiónem meam, latiónem meam ante ipsum pronuntio, In deficiéndo ex me fpíritum meum ; * & tu cognovifti sémitas meas. In via hac quâ ambulábam,* abfcondérunt laqueum mihi. Confiderábam ad dexteram, & vidébam, * & non erat qui cognófceret me. Périit fugaà me,*& non eft qui requírat animam meam. Clamávi ad te Dómine; * dixi: Tu es fpes mea, pórtio mea in terra vivéntium. Inténde ad deprecatiónem meam, * quia humiliátus fum nimis. Líbera me à perfequéntibus me : * quia confortáti funt fuper me. Educ de cuftódia animam meam, ad confiténdum nómini tuo;* me expéctant jufti, donec retríbuas mihi. IMAGO nos Dei fumus 3 QUIDQUID creat, totum Velut duci, fubdit Deus; . Clamávi ad te Dómine. totâ die; . Expandi ad te manus meas. Pf. 87. 10. Ad Magníficat, Ant. 1. a. Efuriéntes implevit bonis ; & dívites dimífit inanes. Luc. 1. 53. Preces, fi dicenda fint, & Suffragia, ut infrà poft Vefperas Sabbati. SABBATO AD VEESPERAS. B Enedictus Dóminus Deus meus, qui docet manus meas ad prælium, * & dígitos meos ad bellum. Mifericórdia mea, & refúgium meum; * fufcéptor meus, & liberator meus; Protéctor meus, & in ipfo fperavi ;* qui fubdit pópulum meum fub me. Homo vanitati símilis factus eft;* dies ejus ficut umbra prætereunt. Dómine inclina cœlos tuos, & defcénde; * tange montes, & fumigábunt. 1 Fúlgura corufcatiónem, & diffipabis eos;* emítte fagíttas tuas, & conturbábis eos. Emítte manum tuam de alto, éripe me, & libera me de aquis multis, * de manu filiórum alienórum, Quorum os locútum eft vanitátem, * & dextera eórum, déxtera iniquitátis. * Deus canticum novum cantábo tibi, in pfaltério decachórdo pfallam tibi, Qui das falútem régibus,* qui redemifti David fervum tuum de gládio maligno. Eripe me, & érue de manu filiórum alienórum, quorum os locútum eft vanitatem; *& déxtera eórum déxtera iniquitátis : Quorum filii ficut novélle plantatiónes*in juventúte fua: Fília eórum compófitæ, * circumornátæ ut fimilitúdo templi: Promptuária córum plena,* eructantia ex hoc in illud: Oves eórum fœtófæ, abundántes in egréffibus fuis; * boves eórum craffæ : lus cujus Dóminus Deus ejus. Ant. Beatus pópulus cujus Dóminus Deus ejus. v. 18. Ant. 8. a. Benedícat. Pfalmus 144. Xaltábo te Deus meus Exaltábo Rex,* & benedícam nómini tuo in séculum, & in séculum séculi. Per síngulos dies benedi cam tibi, * & laudabo nomen tuum in séculum, & in séculum séculi. Magnus Dóminus, & laudábilis nimis, * & magnitúdinis ejus non eft finis. Generátio & generatio lau dábit ópera tua, * & poténtiam tuam pronuntiabunt. Magnificentiam glóriæ fanctitátis tuæ loquéntur, * & mirabília tua narrábunt; Et virtútem terribilium tuó rum dicent, * & magnitúdi→ nem tuam narrábunt: Memóriam abundantiæ fuavitátis tuæ eructábunt, & jus títiâ tuâ exultábunt. Miferátor & miséricors Dóminus;* patiens, & multùm miséricors. Suavis Dóminus univerfis,* & miferatiónes ejus fuper ómnia ópera ejus. Confiteantur tibi Dómine ómnia ópera tua;* & fancti tui benedícant tibi : Glóriam regni tui dicent, * & poténtiam tuam loquéntur. Utnotam faciant filiis hóminum poténtiam tuam,*& glóriam magnificéntiæ regni tui K Oculi ómnium in te fperant Dómine; & tu das efcam illórum in témpore opportuno: Aperis tu manum tuam,* & imples omne animal benedictióne. Juftus Dóminus in ómnibus viis fuis; * & fanctus in ómnibus opéribus fuis. Propè eft Dóminus ómnibus invocantibus eum,* ómnibus invocantibus eum in veritáte. Voluntátem timéntium fe faciet, & deprecatiónem eórum exaúdiet, & falvos faciet eos. Cuftodit Dóminus omnes diligéntes fe; * & omnes peccatores difpérdet. Laudatiónem Dómini loquétur os meum ; * & benedícat omnis caro nómini fancto ejus in séculum, & in séculum séculi. Ant. Benedícat omnis caro nómini fan&o ejus. v. 21. Ant. 5.a. Dóminus. LAU Pfalmus 145. Auda anima mea Dóminum; laudabo Dómi* num in vita mea, pfallam Deo meo quandiu fúero. Nolíte confidere in princípibus, * in fíliis hóminum,in quibus non eft falus. Exibit fpiritus ejus,& revertétur in terram fuam ; * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum. * Beátus cujus Deus Jacob adjútor ejus, fpes ejus in Dómino Deo ipsius, qui fecit cœlum & terram, mare & ómnia quæ in eis funt: Qui cuftodit veritátem in séculum, facit judícium injúriam patiéntibus; * dat escam efurientibus. Dóminus folvit compedítos ;* Dóminus illuminat cœ COS: Dóminus érigit elífos; * Dóminus diligit juftos: Dóminus cuftodit advenas; pupillum, & víduam fufcípiet; * & vias peccatórum difpérdet. Regnábit Dóminus in sécula, Deus tuus Sion* in generatiónem & generatiónem. Ant. Dóminus erigit elifos; Dóminus diligit juftos. v. 8. Ant. 1.a. Magnus. Pfalmus 146. Audáte Dóminum, quóniam bonus eft pfalmus;* Deo noftro fit jucunda, decoráque laudatio. LA Edificans Jerúfalem Dóminus, difperfiónes Ifraélis congregabit: Qui fanat contrítos corde, * & álligat contritiónes eórum: |