TULLENSE

ILLUSTRISSIMI AC REVERENDISSIMI
IN CHRISTO PATRIS
D. D. SCIPIONIS HIERONYMI

BEGON,

Dei gratiâ, & auctoritate fanctæ Sedis
Apoftolica, Epifcopi & Comitis Tullenfis,
S. R. I. Principis juffu & auctoritate,
necnon de venerabilis ejufdem Ecclefia
Capituli confenfu editum.

PARS HTEM ALIS
Vanit 8. lib. non compa&tum.

TULLI

LEUCORUM,

Sumptibus fuis ediderunt Typographi Ufuum Tullenfium.

M. D C C. XLVII I.

CUM PRIVILEGIO REGIS.

Et van Nanceii apud A LES EURE, Typographum
Begium, fub Signo S. Joannis Evangelistæ.

SCIPIO
HIERONYMUS,

Dei gratiâ, & auctoritate fanctæ Sedis
Apoftolicæ, Epifcopus Comes Tullenfis,
S. R. I. Princeps, &c.

UNIVERSO CLERO CIVITATIS ET

DIOECESIS NOSTRE TULLENSIS.

SALUTE M ET BENEDICTIONEM

U

Pf. 23.

NA equidem, & quæ neminem præ, terit, lex eft hominibus imposita, ut Sacrificio laudis ab omnibus honoretur pr. 47. magaus Dominus & laudabilis nimis, cujus eft orbis terrarum, & univerfi qui habitant in eo: Hinc utique ab omnibus enixè rogandus, qui fit in mifericordia dives in omnes qui invocant illum : inde exorandus humiliter qui fedeat fuper thronum Pf. 9. judicans juftitiam; hinc grate benedicendus, qui Jacob. 1. det omnibus affluenter, & non impreperet : inde 1. Theff. 5. fine intermiflione invocandus, qui operetur in Philip. 2. nobis velle & perficere pro bona voluntate. A ÿj

Rom. 10.

Lib. de Ec- Quia enim nullum credimus ad falutem, clet. Dog- nifi Deo invitante, venire; nullum invitatum mat. inter falutem fuam, nifi Deo auxiliante, operari; Opera S. nullum, nifi orantem auxilium promereri ; Auguftini, omnium quotquot fumus, quanti refert adjutorem deprecari Deum ex quo noitra fufficientia eft?

cap. 56.
.. Cor. 3.

2

Verum illa, qua ex fummo De: imperio, & ex noftra virium & rerum inopia omnibus communis eft: multo vobis impenfiùs incumbit orandi neceffitas ; vobis, inquam, Fratres chariffimi, qui divinis mancipati specialius, & ab anxiis fæculi negotiis hberi, pro Deo ad populum legatione, & pro pepulo ad Deum mediatione ex inftituta veftræ conditionis forte fungimini, Sacrorum enim adminiftris injunctum quis nefciat, ut, dum aliàs alii avocantur manus ipfi ad cælum fupplices attollant modo Numen pugnantibus deprecaturi propitium ș modo peccatoribus iratum exarmaturi.

Fo quippe Clericis demandatum eft precationis publica munus, quò vocem & pietatem populo quafi vicariam commodent, veren.lafque Angelorum vices imitati, incenfa multa, quæ funt orationes Apoc. 5. Sanctorum, ante fedem Agni Suppliciter offerant. Permagnum fanè religionis opus ; quod quantò praf tantius, tantò ab Ecclefia fuit ordinandum accuratiùs; ut facrificium illud laudis odorem coram Deo fuaviffimum exhalaret.

Hine, quia rudioribus fæculis in Libros Offi eii Ecclefiaftici nonnulla irrepferant non fatis exacte digefta, que divinorum parum faperent Canticorum majeftatem; facrofanéta Synodus Tridentina ex iis omninò voluit expunctum quidquid divini cultûs decori minùs congruum videretur, aut di-. gnitati. Quod cum in multis olim tentatum legimus, sum in iis vidimus perfectum Breviariis, qua non minori laude quam diligentia nuper edidere plures Galliarum Epifcop

Quorum perutilem laborem æmulati, cùm nulla vel pauca fuperefent veteris Breviarii Tullenfis exemplaria, novum ordinari & excudi curávimus, quod ad incorruptas fidei morumque regulas exactum, meliori ordine digeftum, diligentiori examine probatum, recitantium pietatem verbi divini pabnlo aleret, veritate firmaret, exemplis accenderei zilla

que Sacerdotibus offerret fubfidia, quibus populos fibi commiffos fcientia falutis poßent inftruere faci lius. Tanta porro fedulitate, eoque conatu opus ela boratum eft, ut jam in lucem prodeat, veftris omnium voris excipiendum illud cura Paftoralis noftre munus; cujus formam & texturam, licèt in Officiorum decurfu fufiùs explicatam, in ipfo tamen operis limine breviter delineare abs re non fuerit.

Ac primo quidem, omnes fingulis annis Scripture facra Libros legi, & integrum fingulis hebdomadis providemus recitari Pfalterium, eo digeftum ordine, que, diftributis ad Horas breves, & juxta antiquiffimum Concilii Narbonenfis Canonem divifis in plures Doxologias longioribus Pfalmis, fimul & nimia Officiorum inæqualitati, & prolixioris Pfalmodie grauamini præcaveretur.

Quoniam autem amica, ut ait fanctus Cyprianus, & familiaris oratio eft Deum de fuo rogare; Invitatoria, Antiphonas, Verficulos, Capi sula & Refponforia ex facris Codicibus defumpta voluimus; & ifta quidem ex gemino tum veteris, tum novi Teftamenti textu conflata ut collatis cum veritate figuris, cum event u promiffis, mirus utriuf que concentus cuique mox obvius occurreret ; quod eo frequenter fucceffu peractum est, ut Scripture veteris Teftamenti in primis Vesperis & in Officio Nocturno prælecte, quafi nocti aurora in Laudibus, &quafi tenebris lux in cæteris Horis aptatus accederet novi Teftamenti textus.

Licet firma afferendis Dogmatibus Catholicis argumenta, frequentes moribus componendis ad hortationes in hocce Breviario noftro difponere ftu duerimus; ne tamen, qui ex inftituto ad precationem publicam comparatus eft Liber, is in controverfiarum vel adhortationum lectionem plus aquò defineret,& imprudenter fubtraheretur cordi quod totum vel nimium menti tribueretur; in eo maximè înfudavimus, ut precationis formam & fenfum exprimerent textus facri ad Antiphonas, Refponforia & Verficulos affumpti; quibus avocatus fortè, quafi interfertis precibus ad Deum revocatus, alacrius affure geret recitantium animus & illis, quafi fparfis hinc inde fcintillis, tepefcens aliquando pietatis ignis Kardefceret.